هنردستان : مراسم یادبود هنرمند و استاد فقید «ایرج انواری» با حضور جمعی از هنرمندان، دوستان و شاگردان او ۲۲ خرداد در تالار شهناز خانه هنرمندان ایران برگزار شد.
به نقل از روابط عمومی خانه هنرمندان ایران، در ابتدای این مراسم مجید رجبی‌معمار – مدیرعامل خانه هنرمندان ایران – گفت: متاسفانه من پیش از درگذشت ایرج انواری، با این هنرمند فقید آشنایی نداشتم
به نقل از روابط عمومی خانه هنرمندان ایران، در ابتدای این مراسم مجید رجبی‌معمار – مدیرعامل خانه هنرمندان ایران – گفت: متاسفانه من پیش از درگذشت ایرج انواری، با این هنرمند فقید آشنایی نداشتم؛ اما آنچه در این مدت کوتاه که از فقدان او می‌گذرد، از دوستانش شنیده‌ام، جز نیکی نبوده است و بسیار متاسف و اندوهگینم که خانواده هنرمندان، چنین انسان فرزانه‌ای را از دست داده است. ایرج انواری یکی از بنام‌ترین استادان گرافیک در ایران بود.
در ادامه این مراسم، ابراهیم حقیقی – رئیس انجمن طراحان گرافیک ایران – گفت: ایرج انواری از جمله کسانی بود که بلد بود خوب زندگی کند و خوب زندگی کردن را نیز به شاگردان آموزش بدهد. او سهم بزرگی بر گردن گرافیک و گرافیست‌ها دارد و بخش بزرگی از گرافیست‌های امروز، از شاگردان او هستند.
او ادامه داد: سال گذشته از سوی انجمن طراحان گرافیک، کارت عضویت افتخاری انجمن به ایرج انواری اهدا شد و جا دارد امشب در این مراسم مدارک عضویت افتخاری او را در موزه گرافیک بگذاریم تا در این موزه برای همیشه به یادگار بماند. در ادامه مراسم، حقیقی مدارک عضویت ایرج انواری را در اختیار مجید بلوچ که بیش از ۲۰ سال است مسئولیت کارهای موزه گرافیک را انجام می‌دهد، گذاشت.
در بخش دیگری از این مراسم، بهرام کلهرنیا با بیان این‌که هیچ‌وقت شاگرد ایرج انواری نبوده‌ام، گفت: من در دانشکده هنرهای تزئینی، شانس این را نداشتم که شاگرد انواری باشم؛ اما خیلی زود دوستی میان ما شکل گرفت که این دوستی تا پایان عمر او تداوم داشت.
به گفته او، انواری با روحیه نازک‌بین و نوجویانه‌ای که داشت، توانست موجب تحول در رشته گرافیک و آموزش آن شود. او قلبش همیشه برای زندگی می‌تپید و همیشه کارهای متعددی برای انجام دادن داشت.
او با اشاره به روحیه نکته‌سنج و طنز انواری، اظهار کرد: انواری با یک جمله کوتاه می‌توانست چنان نیشتری به موجودیت ما (انسان) بزند که تا مدت‌ها به فکر فرو رویم. او انسان بزرگ و صاحب اندیشه‌ای بود و خدماتش هرگز از خاطر ما نخواهد رفت.
وی در بخش دیگر سخنان خود، به بیان خاطره‌ای در دوران تحصیلش در محضر استادان بنامی مانند لیلیت تریان و حسین کاظمی پرداخت.
در بخش دیگر این مراسم، لیلیت تریان در سخنان بسیار کوتاهی، یادی از حسین کاظمی کرد و گفت: اگر دانشکده‌ای به نام هنرهای زیبا برپا شد و این دانشکده فرصتی شد که همه ما دور هم جمع شویم، همه را مدیون حسین کاظمی هستیم، یاد و نامش گرامی باد.
در بخش دیگر مراسم، آرش بذرطالعی – از شاگردان ایرج انواری – چند خاطره از استادش را که مکتوب کرده بود برای حاضران خواند.
احمد انواری – پسر ایرج انواری – نیز در بخش پایانی مراسم ضمن قدردانی از نهادهایی مانند خانه هنرمندان، انجمن طراحان گرافیک، مدرسه ویژه و موزه گرافیک و افرادی که در سال‌های پایانی عمر پدرش از او حمایت کردند، گفت: از ۱۰ سال پیش بیماری پدرم مشخص شد و در این ۱۰ سال، هرگز دوستان و شاگردانش او را تنها نگذاشتند و با حضور پیوسته‌شان سال‌ها و روزهای پایانی عمر پدرم را دلپذیر کردند. هرچند تشکرهای من نمی‌تواند قدردانی کوچکی از همراهی آن‌ها باشد.
او در بخش پایانی سخنان خود، دلنوشته کوتاهی را از منیژه اساسی – پرستار پدرش – که در سال‌های پایانی عمرش از او مراقبت کرد، برای حاضران خواند.
اجرای این مراسم را اصغر رحیمی برعهده داشت و در بخش پایانی آن، غزلی را که به یاد این هنرمند فقید سروده بود، خواند و دست‌نوشته آن را تقدیم پسر ایرج انواری کرد.
ایرج انواری از استادان برجسته طراحی گرافیک بود که از سه‌ماه پیش به‌دلیل وخامت بیماری پارکینسون در بیمارستان بستری بود و در نهایت صبح روز دوشنبه، ۱۵ خردادماه در بیمارستان چشم از دنیا فروبست.
انواری از دانش‌آموختگان دانشکده تزئینی در رشته چاپ و نگارش بود. او پس از آن، در مدرسه آردکو پاریس به ادامه تحصیل پرداخت و با گرافیک روز دنیا آشنا شد. سپس در بازگشت به ایران در دانشکده سابق خود به امر آموزش پرداخت و برای به‌روزسازی طرح دروس قدیمی گرافیک تلاش کرد.
منبع :ایسنا
