فروش 3.7 میلیون یورویی “آندرومده” در حراج پاریس

به گزارش هنردستان نقل از آرت دیلی؛ اثر معروف آگوست رودن با عنوان “آندرومده” در حراج Artcurial پاریس با قیمت چهار و یک (4.1) میلیون دلار فروخته شد. مجسمه مرمرین سفید آگوست رودن که بر مبنای اسطوره حبشی/اتیوپیایی “آندرومده” خلق شده است در حراج پاریس با قیمت 3.7 میلیون یورو (4.1) میلیون دلار فروخته شد.

آندرومده در اسطوره‌های یونان، دختر کفئوس و کاسیوپه، پادشاه و مکله اتیوپیا قلمرو شمالی آفریقا است. خاندان و فرزندان پرسئوس و آندرومده را در اساطیر یونانی، پرسئید می‌نامند. به روایتی، پرسئوس و دانائه هفت پسر و یک دختر و بنا به یک روایت دیگر هفت پسر و دو دختر داشته‌اند. این خانواده بر طبق حکایات اساطیری در شهر تیرینس یونان حکومت کرده‌اند. نخستین فرمانروا و سرسلسله آنها یکی از پسران پرسئوس و آندرومدا به نام پرسس بوده است.

اثر معروف رودن که در حراجی پاریس فروخته شد:

اما آگوست رودن (Auguste Rodin) متولد 1840 و متوفی به سال 1917 مجسمه ساز بنام فرانسوی است.

در باب اندیشه هنری این هنرمند برجسته فرانسوی نوشته‌اند که کشش سمبولیست‌ها به نفوذ کردن و نشان دادن ذات و جوهره هستی، در مجسمه‌سازی  او نمود خاصی دارد. تأثیر گذارترین مجسمه‌ساز اواخر قرن نوزده که به تنهایی پایه‌گذار مجسمه‌سازی قرن بیستمی شد، رودن بود. او در مدرسه هنرهای زیبا پذیرفته نشد و مجبور شد به پتی اکل برود که مخصوص هنرهای تزئینی بود. اولین بخت او در سال ۱۸۸۰ بود که سفارش مهمی به او داده شد که درهای برنزی برای یک موزه جدید هنرهای تزیینی طراحی کند. اگرچه پروژه در نهایت به جایی نرسید، اما رودن کارکردن بر روی آن را تقریبا تا هنگام مرگش ادامه داد.

درهای بزرگ ۵متری که “دروازه‌های دوزخ” نامیده می‌شد الهام گرفته از مجموعه گل‌های بدی بودلر و دوزخ کمدی الهی دانته و متفکری که در سینه سنتوری نشسته و به صحنه هراس‌انگیز و درهم و برهم پایین نگاه می‌کند، دانته است. در اصل درها، استعاره‌ای است از پوچی زندگی، ناتوانی از ارضای امیال عمیق مهار نشدنی، که تقدیر گناهکاران در مجلس دوم جهنم دانته است، مجلسی که رودن را بیش از هرکس مشغول ساخته است. این جهان بعد از فروپاشی است، دنیای مصائب ابدی و آدم و حوا هم در بین افراد شکنجه شده هستند. با وجود تلاش‌های رودن برای پروژه ی، ریخته‌گری دروازه‌ها در دوران حیات او انجام نشد.

رودن در راه بیان منظورش ابایی از کج و معوج کردن پیکره‌هایش نداشت و با این کار ذهنیت کلاسیک فرم و زیبایی ایده‌آل را در هم شکست. به عنوان مثال به سایه‌ها بر فراز درهای دروازه‌ها نگاه کنید. ماهیچه‌ها در هم تنیده سبک میکل آنژی، کشیده و پیچیده شده و بیننده را همزمان با فرمی آشنا و ناآشنا روبرو می‌کند. این پیام رسانای ماورایی از قبرها برخاسته‌اند و اکنون پیام تاریکی ابدی بشریت زیر خاک را بیان می‌کنند. این تغییر شکل را حتی می‌توان در مرد متفکر به صورت ملایم تر دید. در اینجا دستان و پاهای بزرگ نشان دهنده وزن کمرشکنی است که بیانگر بار روانی وارد بر متفکر است و دست کشیده شده اش به شکل بی‌حسی بر زانویش افتاده و نشانگر بی تحرکی و سرگردانی است.