هواس پلوک می‌گوید؛ “چریکه‌واران” به سال‌های خشکسالی و آیینی‌هایی که چندین هزار سال در منطقه کرمانشاهان قدمت دارد، برمی‌گردد.
هنردستان : نمایش “چریکه‌واران” به نویسندگی و کارگردانی هواس پلوک، کاری از شهر کرمانشاه یکی از آثار راه یافته به هجدهمین جشنواره نمایش‌های آیینی و سنتی است که 14 شهریورماه در دو نوبت 17 و 19 در تالار اصلی تئاتر محراب روی صحنه می‌رود.
هواس پلوک که به عنوان میهمان و در بخش پیشکسوتان در این جشنواره حضور دارد، به خبرنگار هنرآنلاین گفت: موضوع داستان “چریکه‌واران” به سال‌های خشکسالی و آیینی‌هایی که چندین هزار سال در منطقه کرمانشاهان قدمت دارد، برمی‌گردد. ما در این نمایش آئین‌های فراموش شده‌ای که سالیان دور مردم برای ارتباط با طبیعت و ماوراء طبیعت با اجرای آنها دست نیایش به سوی پروردگار خود دراز می‌کردند را زنده کردیم.
او خاطرنشان کرد: همه این آئین‌ها به گونه‌ای است که گویی یک نمایشنامه‌نویس آنها را نوشته و صحنه‌های آن چنان زیبا و دراماتیکی دارد که می‌توان گفت نمایش‌هایی است که هزاران سال پیش در مناطق غربی ایران برای بارش باران از آنها استفاده می‌شده است.
پلوک با اشاره به خط داستانی این نمایش نیز توضیح داد: داستان نمایش “چریکه‌واران” در ارتباط با سه دیو خشکی و قحطی و مرگ است که به سرزمین آمادا وارد می‌شوند. مردم سرزمین آمادا برای مبارزه با دیوها متوسل به اجرای چند آئین از جمله آئین سیاه یا غول غولان یا شتر زنگه‌مل، آئین کوزه، آئین عروسک‌گردانی یا بیولک گردانی می‌شوند. سرانجام با راهنمایی آناهیتا که به بند کشیده شده به این نتیجه می‌رسند که پیش از هر مبارزه‌ای باید خود را بشناسند و از این جهت دو خانواده برای بارش باران با هم وصلت می‌کنند، سیامک، نیلوفر را به عقد خویش در می‌آورد و مهریه او را بارش باران قرار می‌دهد و در پایان با راهنمایی و ضمانت آناهیتا شروع به اجرای خوانش دعای باران می‌کند و همه مردم آمادا در کنار او می‌مانند و برای بارش باران سرود می‌خوانند.
این هنرمند همچنین با اشاره به چگونگی اجرای نمایش نیز توضیح داد: تمام تلاش ما این بوده تا تمام میزانسن‌ها را بر اساس حرکات ستارگان که در خود آئین هم مستتر است تعیین کنیم و این کار را هم به علت نشان دادن تعلق خاطر ایرانیان و به ویژه اقوام کرد به ستارگان انجام داده‌ایم. بر همین اساس تمام حرکات نمایش به شکل حرکات منظومه شمسی صورت می‌گیرد؛ به عنوان مثال در بخشی از نمایش شخصیت‌ها به دور دهل می‌رقصند که در اینجا دهل نماد خورشید است و رقصندگان به دور دهل نماد منظومه شمسی هستند که به دور خورشید می‌چرخند و این به آن نوع تفکری برمی‌گردد که ایرانیان در حدود دوازده هزار سال پیش به آئین میترائیسم گرایش داشتند.
نیلوفر قلعه شاخانی، مهنوش محمدی، مریم تیموری، فاطمه گورانی، سعید اسپری، شهرام درکه،آرش نظری، پوریا پای فشرده، سجاد محمدی و هواس پلوک در این نمایش ایفای نمایش می کنند. همچنین سعیده امیری، سارا دلبریانی، دنیا آز، درتا الماسی، نازنین حیدریان، کیمیا عسگری، حدیث فرجی، نرگس غلامی، آرین الماسی، شاهین الماسی، امیرحسین نظری، رضا رشیدی فاطمه اسدی از هنروران گروه تئاتر پارسا دیگر هنرمندان این نمایش هستند.
هجدهمین جشنواره نمایش‌های آیینی سنتی از 8 تا 15 شهریورماه با دبیری داوود فتحعلی‌بیگی برگزار می‌شود.
