هنردستان: در پی تصمیم مدیریت موزه عبرت ایران برای خلق آثاری در حوزه ادبیات مقاومت، مهدی قیصری با کتابی درباره زندگی‌نامه داستانی محمدحسین حَرَمی دست به قلم شده است.
به گزارش هنردستان، او در مقدمه این کتاب درباره این شخصیت انقلابی نوشته است: «محمدحسین حَرَمی در سال ۱۳۳۲ شمسی در تهران، محله قنات‌آباد متولد شد. پدرش آشیخ محمدقاسم از روحانیون و وعاظ تهران و از علاقه‌مندان به آیت‌الله کاشانی و شهید نواب صفوی بود و در بیوت مراجع و علمای تهران و عراق منبر می‌رفت و از طرف برخی مراجع عظام، اجازه نقل حدیث دریافت کرده بود و بعد از این‌که نهضت اسلامی امام خمینی در سال ۱۳۴۱ آغاز شد، وی نیز از هواداران نهضت و از علاقه‌مندان به امام خمینی بود.
محمدحسین در خانواده‌ای دینی و علاقه‌مند به مسائل سیاسی رشد یافت. دوران کودکی و نوجوانی او مصادف با بیداری اسلامی ملت ایران و قیام آن‌ها علیه حکومت پهلوی بود. پس از طی دوران ابتدایی و متوسطه در مدارس اسلامی، به دلیل اقامت پدربزرگش آشیخ غلامحسین خویی که به دلیل اقامت در کربلا و حضور مداوم در حرم مطهر امام حسین (ع) و خدمت به زائران حرم به «کبوتر حرم » مشهور بود، سفری یک‌ساله به همراه خانواده به عراق داشت و در آن‌جا موفق شد در چند نوبت به ملاقات امام خمینی نائل شود. همین ملاقات‌ها وی را به سوی فعالیت‌های سیاسی و مبارزاتی علیه رژیم شاه کشاند. پس از بازگشت از کربلا، سفری به سوریه، لبنان و مصر داشت و در آن‌جا امام موسی صدر و عده‌ای از مبارزین خارج از کشور را ملاقات کرد. ارتباطات محمدحسین حرمی با خارج از کشور، با دریافت اعلامیه‌های حضرت امام و تکثیر و توزیع آن‌ها در داخل ادامه یافت تا این‌که در تابستان ۱۳۵۴ مورد شناسایی ساواک قرار گرفت.
وی که جوانی ۲۲ ساله بود در کمیته مشترک ضدخرابکاری به مدت سه ماه، تحت شدیدترین شکنجه و بازجویی قرار گرفت و نهایتاً به جرم «اقدام علیه امنیت ملی و ارتباط با گروه‌های خرابکار» به شش سال زندان محکوم و به زندان قصر منتقل شد. وی سی و هفت ماه در زندان ماند و مقارن با پیروزی انقلاب اسلامی در آبان ۱۳۵۷ از زندان آزاد شد. پس از ورود امام خمینی به تهران در بهمن ۱۳۵۷ ، محمدحسین حرمی مدتی در کمیته استقبال از امام و مقرّ امام در مدارس رفاه و علوی فعالیت داشت.
پس از پیروزی انقلاب اسلامی، در سمت‌های مختلفی در حوزه صدا و سیما در استان‌های تهران و سیستان و بلوچستان خدمت کرد و نهایتاً با مدیریت شبکه ۵ تلویزیون جمهوری اسلامی ایران بازنشسته شد و کماکان به فعالیت‌های انقلابی ادامه داد. متن پیش رو با تغییراتی که در فضای وقوع برخی حوادث و تکمیل آن توسط نگارنده صورت گرفته است، بر اساس خاطرات واقعی ایشان از سال‌های مبارزه و خدمت است که تلاش شده است ضمن ساده و فشرده کردن متن، از محتوای خاطرات مهم ایشان کاسته نشود و از استناد آن کم نشود. فهرست مطالب و نمای کلی اثر پس از مقدمه ناشر و پیشگفتار محقق در فصل اول به ولادت، پیشینه خانوادگی و تحصیلات ابتدایی و متوسطه پرداخته می‌شود و در فصل دوم که به مبارزات سیاسی راوی می‌پردازد، به سفر راوی به عراق و ملاقات با امام خمینی، سفر به لبنان، سوریه و مصر و ملاقات با امام موسی صدر و دریافت و پخش اعلامیه‌های حضرت امام خمینی و سایر فعالیت‌های سیاسی مخفی ایشان اشاره دارد و در فصل سوم به دستگیری، شکنجه و بازجویی در کمیته مشترک ضدخرابکاری، محاکمه و انتقال به زندان قصر و تحمل ۳۷ ماه حبس می‌پردازد. کتاب در فصل چهارم با آزادی از زندان، عضویت در کمیته استقبال از امام خمینی ادامه می‌یابد و نهایتاً با طلوع خورشید آزادی و پیروزی انقلاب اسلامی به پایان می‌رسد.»
مهدی قیصری پس از پایان کار نگارش زندگی‌نامه داستانی محمدحسین حَرَمی این روزها با نگارش تاریخ شفاهی شهید ناصر کاظمی دست به قلم است. این نویسنده مدتی است با ارائه طرحی مبنی بر نگارش تاریخ شفاهی شهید ناصر کاظمی ویژه مرکز اسناد انقلاب اسلامی دست به قلم شده و تا کنون توانسته است ۷۰ در صد کار نگارش این اثر را سامان دهد.
به گفته قیصری، کار تالیف این کتاب بر مبنای مصاحبه با کسانی که با شخصیت این شهید بزرگوار آشنا بودند انجام شده و قرار است تا پایان سال جاری به ناشر واگذار شود.
مهدی قیصری متولد ۱۳۵۹، فارغ‌التحصیل فوق لیسانس تاریخ انقلاب اسلامی است. او که عضو انجمن قلم ایران و کارشناس علمی مرکز اسناد انقلاب اسلامی است بیش از ۲۰ کار پژوهشی و زندگی‌نامه و دایره‌المعارف را در پرونده کاری خود دارد.
«خرم ولی خونین (خرمشهر در جنگ)»، «رهبری به نام نواب (زندگی و مبارزات شهید نواب صفوی)»، «زندگی و مبارزات شهید محراب آیت‌الله مدنی»، «زندگی و مبارزات مرحوم شیخ محمدتقی فلسفی» و «تدوین خاطرات حجت‌الاسلام موسوی کاشانی (از علمای بیت رهبری)» بخشی از آثار او هستند.
منبع: خبرگزاری ایسنا
