مهرناز زمانی طراح پارچه و لباس و فارغ‌التحصیل رشته طراحی پارچه از دانشگاه هنر درباره شرایط حاکم بر فارغ‌التحصیلان این عرصه و همچنین نظام دانشگاهی مرتبط با هنر صنعت مد و لباس به خبرنگار هنرآنلاین گفت: از ترم دوم دانشگاه بود که همکاری با برندهایی از حوزه نساجی و تولیدکنندگان شال و روسری را آغاز و برای آن‌ها پارچه طراحی می‌کردم. بازاری که متأسفانه طی آن سال‌ها بیشتر در دست کشور چین بود، اما طی یکی دو سال اخیر به‌واسطه نوسانات نرخ ارز، افزایش هزینه گمرکات و کاهش قاچاق تااندازه‌ای به طراحان ایرانی روی خوش نشان داده است.
زمانی با اشاره به ظرفیت‌های اشتغال‌زایی گسترده در زمینه طراحی پارچه گفت: افرادی که با ایده‌های خلاق، مهارت لازم برای فعالیت در این عرصه را پیدا می‌کنند، این قابلیت را دارند که در صنایع مختلفی همچون نساجی، طراحی کاغذدیواری، طراحی سرامیک و امثال این بخش‌ها وارد بازار کار شود اما متأسفانه صاحبان تولید آن‌چنان به استفاده از طرح‌های کپی عادت کرده‌اند که حاضر نیستند برای ایده و طرح‌های جدید هزینه‌ای صرف کنند.
این طراح پارچه در ادامه با تأکید بر اینکه دانشگاه‌ها آن‌گونه که باید به دانش‌افزایی دانشجویان کمک نمی‌کنند اظهار داشت: هرچند که کشور ما دارای هنرمندان و صنعتگران بسیار باتجربه در این حوزه هستند اما استادانی که در دانشگاه‌ها تدریس می‌کنند نمی‌توانند به پیشرفت کاری دانشجویان کمک کنند و تنها در مواردی آن‌ها را در نحوه به ثمر رساندن ایده‌ها و طرح‌هایشان راهنمایی می‌کنند. هرچند سرفصل‌های درسی هم محتوای قابل‌توجهی برای ارائه ندارند، درنتیجه بهترین گزینه برای دانشجویان طراحی پارچه، ورود به بازار کار و همکاری با صنعتگران و تولیدکننده‌ها است.
زمانی به نقل از یکی از مدرسان دانشگاه خود گفت: طراحان پارچه باید صنعتگر بار بیایند نه آرتیست، اما متأسفانه دانشگاه مسیری را به آن‌ها نشان می‌دهد که به فعالیت هنری منجر می‌شود و اتفاقاً همین مسئله موجب می‌شود که آن‌ها به دلیل آشنا نبودن با ادبیات صنعت، نتوانند از حقوق مالی خود در زمان کار و ورود به صنعت دفاع کنند و بارها با این جمله مواجه شوند که روی هنر نباید قیمت گذاشت.
این طراح پارچه که بخش قابل‌توجهی از فعالیت خود را بر طراحی شال و روسری معطوف کرده است در خاتمه گفت: بالغ بر یک سال است که برند شخصی و صفحه اینستاگرام خود به نشانی _zamanicollection_ را راه‌اندازی کرده‌ام و در این مدت موفق شدم بخشی از آثارم را به کشورهای چین و اسپانیا صادر کنم.
