سرویس مد و لباس هنردستان: آلیسون لیوری نویسنده آمریکایی کتابی دارد با عنوان “زبان لباس”. او در ابتدای کتاب خود مینویسد: برای اینکه لباسها زبان مخصوص خود را شکل دهند، باید واژگان و دستور زبان مختص خود را داشته باشند.
لیوری بر این باور است که دایره این واژگان باید دست کم به وسعت واژگانی یک زبان محاورهای باشد چرا که این زبان شامل همه اقلام لباس، مدل مو و زیورآلاتی است که تا به حال ابداع شدهاند.
همچنین لباس دارای تعدادی گویش، لهجه، کهنواژه و اصطلاحات عامیانه است. به عبارت دیگر قیاس لباس با زبان امری دور از ذهن است. همانطور که لیوری اذعان دارد میان تعداد اقلام لباس که یک شخص در اختیار دارد و میزان توانایی او در ابراز وجود خود بهصورت بصری فرد بهحساب میآیند.
از این رو فردی که دارای کمد لباس کوچکی است، پیامهای محدودتری را بهواسطه لباس انتقال میدهد در حالی که فردی که به مد علاقهمند است و لباسهای بیشتری دارد بهمراتب پیامهای بیشتر و متفاوتی را انتقال میدهد.
اما این مسئله امری مطلق نیست و نمیتوان انتظار داشت که همیشه اینگونه پیش برود.
برخی از لباسها از توانایی ارتباطی بسیار کمی برخوردارند تا حدی که حتی یک کمد بزرگ پر از لباس هم در برخی موارد نمیتواند در برقراری ارتباط و انتقال پیان به مخاطب چندان موفق عمل کند.
بنابراین نمیتوان با قطعیت اذعان داشت که متوسط افرادی که برده مد هستند و به مد علاقه وافر دارند، نسبت به سایر افراد بهعنوان مثال افرادی که دارای تعداد لباس کمتر اما وابستگی خردهفرهنگی هستند، توانایی بصری کمتری در برقراری ارتباط دارند.
همچنین لیوری بر این ادعا است که برای نقصهای روانی گفتار نیز دلایلی در ارتباط با لباس کشف کرده است. معمولاً ما میشنویم یا میبینیم مردی که بدون توجه به فصول سال یا موقعیتهای مختلف همیشه و در همهجا همان ژاکت یا کفش را میپوشد این فرد دارای حالات تکراری است.
البته این قیاسها خیلی متقاعدکننده نیستند و لیوری معمولاً همه چیز را بر اساس شباهتهای سهوی تفسیر میکند. کل کتاب لیوری بر اساس قیاسی بیاساس میان لباس و زبان است، اما او ادعا میکند که قیاس چیزی فراتر از این مسائل است و لباس همان زبان است. او در هیچ کجای کتاب ثابت نکرده است که لباس همان زبان است درنتیجه بدیهی است که لباس تنها قصد دارد چیزی را منتقل کند، اما بهواقع آن چیز چیست؟ چه معنایی در پس یک لباس نهفته است؟ این معنا از چه چیزی نشأت میگیرد؟
به نظر میرسد تنها یک گزینه برای ملاک تعیین معنای لباس باقی مانده باشد: معنا در لباس نهفته است. و البته گزینه بعدی میتواند این باشد که معنای لباس را در باطن فردی که آن پوشاک را بر تن دارد جستجو کنیم.