به گزارش هنردستان مایش «هملتِ پشت‌کوهی» به نویسندگی و کارگردانی «ابراهیم پشت‌کوهی»،کارگردان خلاق و بااستعداد تئاتر این روزها در پلاتو آفتاب بندرعباس ادامه دارد و پس از پایان اجراهای خود در این شهر، در تهران نیز روی صحنه خواهند رفت. به بهانه‌ی استقبال بی‌سابقه از این نمایش،«عبدالجبار کاکایی» (شاعر و نویسنده‌ی محبوب و نامدار) یادداشت کوتاهی در اختیار سایت «هنردستان» قرار داده که می‌خوانید .
هرمزگان را به موسیقی و شعر می‌شناختم و از هنرهای نمایشی و استعداد بومی‌اش بی‌خبر بودم که بخت موافق و همراه، پایم را به تئاتر «هملت پشت‌کوهی» کشاند. از دقیقه‌ی نخست نمایش، محو بازی زیرپوستی بازیگران این نمایش نسبتاً سنگین شدم. دیالوگ‌ها با لهجه‌ی بومی و یزدی و فارسی و محیط قصه یک خانواده ده دوازده نفری بود و زمان قصه اواخر دهه‌ی شصت. دریافتی هوشمندانه از مفهوم خیانت خانوادگی و تقابل دو وجه متعارف سفید و سیاه در شخصیت‌های قصه و ستون اصلی خانواده، یعنی پدر عامل این بحران اخلاقی!
در کنار نقد کنش‌های اجتماعی و سیاسی و خرافات رایج و ابعاد پیچیده‌ی زندگی انسانی،که انصافاً بازی درخشان بازیگران به آن شکوه عاطفی خاصی داده بود و همچنین تحلیل موشکافانه‌ی رفتارهای متعارف اجتماعی و شیوه‌های رایج ارتباط روانی و روحی افراد خانواده با هم و نمایش حس فداکاری و خیانت، اجرای نمایش چنان زیبا و واقعی بود که بی‌اختیار با عواطف مجریان قصه همراه می‌شدی و بغض می‌کردی و می‌خندیدی!
افسوس این که ابراهیم پشت‌کوهی را نمی‌شناختم و بخت و اقبال مساعد سبب شد تا در لذتِ دیدن این نمایش شریک بشوم. نمایش قریب‌الوقوع این تئاتر در تهران مژده‌ای‌ست به مشتاقان هنر تئاتر که امیدوارم من نیز توفیق دیدن دوباره‌ی آن را داشته باشم.
