هنردستان: در چهارمین روز سی و پنجمین جشنواره فیلم فجر تعداد زیادی از بازیگران وسینماگران در کاخ جشنواره در کنار اهالی رسانه به تماشای فیلم‌ها نشستند.
به گزارش هنردستان، اولین فیلمی که روز چهارشنبه در سالن مرکز همایش‌های برج میلاد به نمایش درآمد، “کوپال” ساخته کاظم ملایی بود که تا حدی مورد توجه قرار گرفت. لوون هفتوان، نازنین فراهانی و پوریا رحیمی سام به ایفای نقش می‌پردازند. فیلم درباره دکتر کوپال یک شکارچی و تاکسیدرمیست با بازی لوون هفتوان است که درست قبل از تحویل سال نو در خانه خود زندانی می‌شود و…
نشست خبری “کوپال” با حضور عوامل فیلم برگزار شد و پس از آن محمد حیدری دبیر جشنواره فیلم فجر و مهتاب کرامتی مدیر هنری جشنواره مراسم یادبودی برای تقدیر از جمشید ارجمند، محسن سیف، محمدرضا رستمی و علی وزینی، چهار منتقد و فعال رسانه‌ای که امسال از دنیا رفتند، برگزار کردند.
محمد حیدری در سخنانی کوتاه بیان کرد: جشنواره سی و پنجم فیلم فجر به رسم یادبود جای این عزیزان را خالی می‌داند و این چهار صندلی را برای این عزیزان از دست رفته که سال قبل در میان ما بودند خالی گذاشته است.
مهتاب کرامتی هم گفت: اعتقاد مطلق دارم که سینما کاری جمعی است و کار ما زمانی مفهوم پیدا می‌کند که روزنامه نگاران و منتقدان هم باشند. زمانه غریبی شده است که سال گذشته این دوستان کنار ما بودند و امسال نیستند. قدر هم را بدانیم تا در آینده کمتر حسرت بخوریم.
دومین فیلمی که روز گذشته در برج میلاد به نمایش درآمد “آباجان” ساخته هاتف علیمردانی بود که در آن فاطمه معتمدآریا، سعید آقاخانی، حمیدرضا آذرنگ، شبنم مقدمی، فریبا متخصص، محمدرضا غفاری به ایفای نقش می‌پردازند. تازه‌ترین ساخته علیمردانی که داستانش در دوران جنگ در زنجان روی می‌دهد، با واکنش متفاوت اهالی رسانه روبرو شد.
در نشست خبری این فیلم یاد و نام شهدای آتش‌نشان گرامی داشته شد و فاطمه معتمدآریا ایفاگر نقش “آباجان” گفت: اگر سالیانی بود که به حق یا ناحق در سینما برای یکدیگر شمشیر را از رو می‌کشیدیم، دیگر آن زمان گذشته است. آن‌هایی که باید می‌رفتند رفته‌اند، و آن‌هایی که باید ثابت می‌کردند سینما دارای اجر و قرب است باقی ماندند.
او ادامه داد: شادی‌ها و غم‌های ما همیشه همپای هم رفته و ما امروز داغدار سه فاجعه پلاسکو، کول‌برها و سیل سیستان و بلوچستان هستیم. اگر هر ملت دیگری بود قادر به حرکت دیگری نمی‌شد تا این معضلات را پشت سر بگذارد اما ما همزمان جشن هم داریم و آرزو می‌کنم این نابخردی‌ها و بلایایی طبیعی در مملکت ما کمتر شود.
حمید آذرنگ یکی دیگر از بازیگران این فیلم که در نشست حضور داشت، اظهار کرد: در این چند وقت بعد از فاجعه پلاسکو فکر می‌کنم که واژگان ما از معنی افتاده است و قهرمان‌های ما کبر و دروغ شده‌اند. زور بازو و فیزیک قهرمانی نمی‌آورد بلکه روح بلند است که آن‌طور وارد آتش می‌شود و جان خود را فدا می‌کند.
وی همچنین گفت: نکته دیگری که می‌خواهم بگویم این است که مسئولین هنری و فرهنگی کشور واژه هنر را به لوگوی وزارت خانه برگردانند و اجازه بدهند ما انسان‌هایی نباشیم که احساس شود دائم لایق ارشاد هستند. من با واژه ارشاد مشکلی ندارم اما درخواستم این است که کمی آن‌طرف تر برود و نام وزارت خانه به وزارت فرهنگ، هنر و ارشاد اسلامی تغییر کند.
پس از نشست فیلم “آباجان”، نوبت به اکران فیلم “فِراری” اولین ساخته علیرضا داودنژاد پس از چهار سال رسید که با حضور پرتعداد تماشاگران اکران شد.
داستان درباره یک دختر 17 ساله شمالی با بازی ترلان پروانه است که برای گرفتن عکس یادگاری با یک ماشین فِراری هشت میلیاردی به تهران می‌آید. محسن تنابنده در فیلم نقش یک راننده آژانس را بازی کرده و سیما تیرانداز دیگر بازیگر فیلم است.
در اکران این فیلم علاوه بر سینماگران و اصحاب رسانه حجت الله ایوبی، حیدری خلیلی، آرش امینی و حبیب ایل بیگی از مدیران سینمایی نیز در سالن حضور داشتند و به تماشای فیلم نشستند.
“فراری” هم با واکنش‌های متفاوت روبرو شد. نشست خبری فیلم با حضور عوامل آن بسیار کوتاه برگزار شد.
علیرضا داودنژاد کارگردان گفت: فکر می‌کنم سال به سال دریغ از پارسال. یعنی هر چه می‌گذرد روحیه انفعال، تقلید و مصرف‌زدگی بیشتر ترویج پیدا می‌کند و روحیه ابداع، ابتکار و خلاقیت کاهش پیدا می‌کند و این روند نگران کننده‌ای است.
آخرین فیلم روز چهارم جشنواره به “سوفی و دیوانه” ساخته مهدی کرم‌پور بود. فیلم با حضور پرتعداد تماشاگران آغاز و با حضور کم تعداد آنها به پایان رسید. سید احمد خمینی فرزند سید حسن خمینی برای دیدن این فیلم به سالن همایش‌ها آمد.
“سوفی و دیوانه” فیلمی نیست که همه اقشار را بتواند راضی نگه دارد و کرم‌پور نیز در نشست خبری به این موضوع اشاره کرد.
او گفت: “سوفی و دیوانه” در راستای کارهای سینمایی قبلی‌ام است که تماشاگر خاص خود را دارد. اهل فیلمسازی مُد روز نیستم و کار خود را انجام می‌دهم. “سوفی و دیوانه” فیلمی در اندازه خودش است. از آنجا که با فیلم‌های آپارتمانی فرق دارد، پیش‌تولید آن طولانی بود و بیش از شش ماه طول کشید. یک سال و نیم هم فیلمنامه را با سجاده‌چی کار می‌کردیم.
سجاده چی نویسنده این فیلم نیز بیان کرد: عادت کرده‌ایم همیشه در فیلم‌ها تنش باشد و کینه و دشمنی و نفرت ببینم، اما در “سوفی و دیوانه” تلاش شده تا نوع دیگری از سینما را بر اساس همین واقعیت‌ها بسازیم.
منبع: هنرآنلاین
