هنگامه صالح زهتاب گفت: مجموعه مجسمه‌ای با موضوع ضریح ساخته‌ام که در عین تفاوت‌هایی که دارند از یک خانواده هستند.
هنگامه صالح زهتاب برگزیده بخش ایثار و فداکاری در رشته مجسمه‌سازی است. او در گفت و گو با هنرآنلاین درباره سوابق هنری خود گفت: من لیسانس گرافیک از دانشکده هنر دارم و پس از آن در دانشکده هنرهای زیبا در رشته مجسمه‌سازی ادامه تحصیل دادم. بیست سال است که عضو انجمن سرامیک و انجمن مجسمه‌سازان هستم.
او درباره اثری که با عنوان «ضریح» در جشنواره ارائه کرده بود گفت: من دو سال است که درباره موضوع ضریح کار می‌کنم و یک مجموعه را با گِل ساختم. از هر فرمی که ساختم به یک فرم دیگر رسیدم و در نتیجه اولین کار مجموعه شباهتی به کار آخرم ندارد. در واقع یک تم را گرفته و گسترش داده‌ام.
زهتاب ادامه داد: در طول مدت کار جمله «بین دیوارها شهریست، باشد که بگشاید این دیوارها» را با خودم تکرار می‌کردم و احساس می‌کردم باید ضریح را بین دیوارها چرخش بدهم. این اثر را ابتدا با خمیر ساخته و بعد با فایبرگلاس نمونه دیگری ساختم و در نهایت کار برنزی را به شیوه الکتروفرمینگ ساختم. این اثر را ابتدا در جشنواره ۱۷ هزار زن شهید شرکت دادم که جزء سه اثر برگزیده بود و به ما گفته شد یکی از این سه اثر در ابعاد بزرگ برای نصب در سطح شهر ساخته خواهد شد.
این هنرمند افزود: وقتی متوجه شدم که در جشنواره هنرهای تجسمی فجر بخشی با عنوان ایثار و فداکاری وجود دارد تصمیم گرفتم که اثرم را در این بخش شرکت دهم. این کار باید مثل یک المان بزرگ ساخته شود و در جایی نصب شود که مردم بتوانند از زیر آن رد شوند و با آن تعامل برقرار کنند. به نظرم این اثر ارزش ساخت را دارد مخصوصاً که توسط دو گروه داوری متفاوت به عنوان اثر برگزیده انتخاب شده است.
زهتاب ادامه داد: زمانی که این اثر را برای جشنواره ۱۷ هزار زن شهید کار کردم در استیتمنت نوشته بودم «نور به پاس قامتتان به سجده می‌افتد». مفهوم این نوشته در فرم کار هم دیده می‌شود به این شکل که اگر این کار در فضای باز نصب شود نور از آن رد می‌شود و بازی نور و سایه ایجاد می‌کند. در جشنواره فجر هم چیدمان و نورپردازی کار به شکلی بود که سایه آن روی دیوار بیفتد. این ارتباط کلامی، تصویری و تجسمی با باعث می‌شود یک اثر هنری خلق شود.
