فیلم‌ساز مستقل، اهل قدرت‌طلبی و منفعت‌طلبی نیست
مراسم یادبود «زنده‌یاد حسین شهابی»،کارگردان فقید سینمای ایران 9 بهمن توسط گروه سینمایی هنر و تجربه و با همکاری موزه سینما در سالن سینماتوگراف موزه سینمای ایران برگزار شد.
به گزارش روابط‌عمومی گروه سینمایی هنر و تجربه، در این مراسم خانواده، جمعی از دوستان، همکاران و شاگردان مرحوم حسین شهابی حضور داشتند و درباره ویژگی‌های اخلاقی و حرفه‌ای او سخنرانی کردند.
طیب: حسین شهابی خودش را در شاگردانش تکثیر کرده است
محمد طیب، سرپرست گروه سینمایی هنر و تجربه، در ابتدای مراسم ضمن خوشامدگویی و عرض تسلیت به جامعه هنری گفت: این آیین یادبود صمیمانه و دور از تکلف برای استاد، دوست و هنرمند بی‌حاشیه سینمای ایران برگزار شد.
طیب ادامه داد: روزی حسین شهابی باید اینجا می‌ایستاد و در مراسم رونمایی از فیلمش به شما خیرمقدم می‌گفت. روزی حسین شهابی باید می‌آمد اینجا، افتخار می‌کرد و لذت می‌برد از این که یکی از شاگردانش روی صحنه درخشیده. حسین شهابی الان اینجا پشت این تریبون نایستاده، ولی خودش را بین تک‌تک آن‌ها که میزبان دم و نفسش شدند، تکثیر کرده است؛ نفسی که گرچه به سختی و با درد همراه بود اما همراه با عشق و پاکی و خلوص در جان شما نشسته است.
او افزود: حسین شهابی الان در دل تک‌تک شماست. میزبان خوبی برایش باشید. همان‌گونه که او ردی از مهر در دل شما گذاشته، شما نیز به نیابت از او و به امضای خودتان تلاش بکنید ردی از مهر بگذارید؛ چه در سینما و چه در زندگی.
سرپرست گروه سینمایی هنر و تجربه تاکید کرد: افتخار می‌کنم در جایی هستم که عموماً سینماگرانی در آن فعالیت می‌کنند و به آن امید و دل‌بستگی دارند که از جنس حسین شهابی هستند، مستقلند و اهل قدرت‌طلبی و منفعت‌طلبی نیستند. امیدوارم بتوانیم امانت‌دار و حافظ میراثی که استادان ما در سینه ما گذاشته‌اند باشیم و بتوانیم در دنیای کثرت و هیاهو به سلامت پیش برویم.
سیاوش شهابی: سینما، بزرگ‌ترین هدیه از پدرم بود
سیاوش شهابی فرزند مرحوم حسین شهابی ضمن تشکر از گروه سینمایی هنر و تجربه و موزه سینما بابت برگزاری این آیین گفت: از حضور تک‌تک شما سپاسگزارم. از پدر خیلی یاد گرفتم و با وجود اختلاف سلیقه‌ای که همیشه داشتیم و آن هم بین پدر و پسر طبیعی است، بزرگ‌ترین هدیه‌ای را که از پدر گرفتم، سینما بود و امیدوارم که بتوانم این مسیر را ادامه دهم.
امینی: هنرمند با آثاری که خلق می‌کند همیشه زنده است
احمد امینی،کارگردان سینما در بخشی از مراسم گفت: فیلم «حراج» حسین شهابی را زمانی که در جشن خانه سینما داور بودم، تماشا کردم که فیلم بسیار خوبی بود. در رزومه آقای شهابی تهیه‌کنندگی، آهنگسازی، کارگردانی و نویسندگی پنج فیلم مستقل دیده می‌شود که جای تحسین دارد.
امینی افزود: کانون کارگردانان خانه سینما 410 عضو دارد که سالانه حدود 380 عضو آن بی‌کارند. بنده حدود 10 سال است فیلم نساختم و زندگی‌ام را با حقوق بازنشستگی و چند سریالی که ساختم،گذراندم. شورای مرکزی کانون کارگردانان ایران میزبان کارگردانان قدیمی است که گاهی نیازمند شهریه مدرسه فرزندشان می‌شوند یا صاحبخانه حکم تخلیه آن‌ها را داده یا به 20 میلیون پول نیاز دارند. من این حرف‌ها را نمی‌زنم که شما جوانانی که یا کارگردان هستید یا سودای کارگردانی در سر دارید دل‌سرد و ناامید بشوید. می‌خواهم از اوضاع نامناسب این حرفه از نظر مالی و کاری بگویم. همه ما چه‌قدر با شرایط سخت زندگی را گذراندیم.
او به شرایط فیلم‌سازی در حال حاضر اشاره کرد و گفت: روزبه‌روز شرایط فیلم‌سازی و رقم‌ها سرسام‌آور می‌شود. سال 71 اولین فیلمم را با 2ـ3 میلیون ساختم. دستمزدم 150 هزار تومان برای کارگردانی و 100 هزار تومان برای فیلم‌نامه بود که از این رقم بسیار خوشحال بودم. امروز فقط هزینه اجاره بدنه یک دوربین یک میلیون تومان است.
امینی تاکید کرد: معتقدم هنرمندان با آثاری که خلق می‌کنند همیشه در اذهان و تاریخ سینمای ایران زنده هستند. حسین شهابی را تحسین می‌کنم که با این شرایط، چندین فیلم ساخت. من چنین جسارتی ندارم. همان‌طور که در پوستر این آیین نوشته شده، حسین شهابی کارگردان آرام سینمای ایران همیشه بدون حاشیه و بدون وابستگی فیلم ساخته است.
احمد شهابی: ماه درخشانی در آسمان هنر این مرز و بوم بودی، هستی و خواهی ماند
احمد شهابی با قرائت شعری در وصف برادرش متنی برای حضار خواند. در بخشی از این متن آمده: تو ماهِ درخشانی در آسمانِ هنرِ این مرز و بوم بودی، هستی و خواهی ماند. امروز ستاره‌های بسیاری آمده‌اند تا بیش درخشیدنت را گرامی بدارند. امروز همه ما در آیین یادبود تو، آن کارگردانی که نام آرام به خود گرفته را، به سوگ نشستیم. یادت همواره گرامی و نامت بلندآوازه باشد.
فریبا خادمی: حسین شهابی از عکس‌العمل‌های خردمندانه سخن می‌گفت
فریبا خادمی ـ بازیگر فیلم «حراج» و از دوستان حسین شهابی ـ با قرائت متنی گفت: سال‌ها پیش که برای پیش‌تولید فیلم سینمایی «حراج» به دفتر کارشان رفتم، دریافتم هستند هنوز هنرمندانی که ابزارِ بیانِ سینما را برای اندیشه‌های والا به کار می‌گیرند. حسین شهابی از عکس‌العمل‌های خردمندانه سخن می‌گفت و آن را ترویج می‌کرد. انسانیت و روابط انسانی برایش مهم بود و در فیلم آخرشان «رو در رو» نیز شاهد اوج این اندیشه بودم. حسین شهابی خودش بود و خودش ماند. موسیقی، خط، ادبیات و شعر، خصوصاً شعر مولانا برایش جدی بود. قلمش را دوست داشتم و نگاه بی‌تکلفش را به زندگی. یاد حسین شهابی عزیز همواره تازه ماند.
مرجان رهنما: استاد شهابی دایره‌المعارفی از هنر بودند
مرجان رهنما، از شاگردان زنده‌یاد شهابی، در ادامه مراسم به جامعه سینمای ایران تسلیت گفت و بیان کرد: در کلاس‌های فیلم‌نامه‌نویسی یکی از درس‌هایی که تدریس کردند این بود که از دل تلخی‌ها و رنج‌ها، شاعرانگی و زیبایی را بیرون بکشید، به قلم بیاورید و بعد به تصویر بکشید. امروز می‌خواهم از زیباییِ بودن‌شان صحبت کنم، نه از تلخی نبودنشان. آقای شهابی دایره‌المعارفی از هنر بودند؛ شاعر، خطاط، فیلم‌ساز و موسیقیدان.
مهران محبی: حسین شهابی در مقام سکوت معنا می‌شد
مهران محبی یکی دیگر از هنرجویان حسین شهابی با بیان این‌که چه‌قدر تلخ است که اینجا ایستاده‌ام و باید به یاد استاد شهابی صحبت کنم،گفت: چه‌قدر عجیب است که مجبورم از کلمات استفاده کنم. حسین شهابی در مقام سکوت معنا می‌شد؛ بالاترین مقامی که خودم شناختم و می‌شناسم. چیزی جز کلمات ندارم و مجبورم از آن‌ها استفاده کنم. استاد شهابی پدر معنوی بیش‌تر شاگردان بود. عشق به کار، سینما و هنر در استاد شهابی دیده می‌شد و کاش این عاشقانگی را از او یاد بگیریم.کوچکترین غرضی در هیچ‌کدام از آثارش نبود. برای ذات هنر و تعالی هنر بود. این هنر هیچ‌وقت با حجاب‌های دنیایی پوشیده نخواهد شد. همچنان جاری و روان خواهد بود. تا ابد شاگرد ایشان هستم و تا ابد استاد من خواهند بود.
مریم رهنما: حقیقتاً نبودنشان درد بزرگی است برای ما
مریم رهنما ـ دستیار حسین شهابی ـ با قرائت چند بیت شعر از تک‌تک حاضران در سالن تشکر کرد و گفت: طبق برنامه‌ریزی‌ها، قرار بود این برنامه برای اکران فیلم «رو در رو» برگزار بشود اما متاسفیم که استاد شهابی دیگر در کنار ما نیستند.
رهنما ادامه داد: به قول خودشان، حقیقتاً نبودنشان درد بزرگی است برای ما. اگر قرار بود تمام شاگردان استاد شهابی درباره ایشان صحبت کنند تمام حرف‌های‌شان خلاصه می‌شد در این جمله «آن‌چه از ما باقی می‌ماند سرنوشت را می‌سازد. حتی اگر این باقی‌مانده‌ها اندوهی جاودانه را در قلب‌شان حمل کنند. باقی‌مانده‌ها تغییر می‌دهند».
*امین جعفری: مستقل‌ترین فیلم‌ساز از میان ما رفت
امین جعفری ـ فیلم‌بردار سینما ـ که در فیلم «آزادی به قید شرط» با حسین شهابی همکاری داشت گفت: زمانی‌که حسین شهابی برای فیلم «آزادی به قید شرط» با من تماس گرفتند، بسیار خوشحال شدم. در این پروژه یک جمله به من گفتند که همیشه در ذهنم است؛ همه ما به قید شرط آزاد هستیم اما به نظرم ما همگی به قید شرط زنده هستیم. در شرایطی که مرگ به این اندازه به ما نزدیک است. مستقل‌ترین فیلم‌سازی که می‌شناختم از بین ما رفت. شخصی که هیچ‌وقت انتظاری از هیچ‌کس نداشت و دنبال بودجه‌های دولتی و رانت نبود و همیشه با هزینه‌های شخصی فیلم‌هایش را ساخت.
ذبیح‌الله رحمانی: سینمای ما، سینمای محفل‌گراست
ذبیح‌الله رحمانی ـ منتقد و کارگردان سینما ـ با اشاره به دوستی بیست‌ساله خود با حسین شهابی گفت: سینمای استاد شهابی، سینمایی نبود که برخی دست‌اندرکاران، آن را دوست داشته باشند. البته استاد شهابی نیز از مسئولان هیچ توقعی نداشت و با هزینه شخصی فیلم می‌ساخت. امثال آقای شهابی زیادند که کسی قدرشان را نمی‌داند. لقب فیلم‌ساز آرام و مستقل سینمای ایران حق استاد شهابی است. مرحوم شهابی شاگردانی را تربیت کرده که در سال‌های نه چندان دور در این عرصه خواهند درخشید.
در پایان مراسم، فیلم سینمایی «روز روشن» به کارگردانی زنده‌یاد حسین شهابی به نمایش درآمد.
