یک عاشقانه‌ی ملتهب در دل جنگ
رسالت دانشگاه‌ها،که جزو پیشتازان عرصه علم و فرهنگ و هنر هستند، بالابردن سطح آگاهی و اخلاق در جامعه است. یادآوری افتخارات و دستاوردهای گذشته به نفعِ رسیدن به یک آینده بهتر، عوض‌کردن نگاه‌ها و آشتی‌دادن نسل جوان، پیش‌قراولان پیشرفت ایران با پیشینه سرزمین‌شان، از وظایفی است که بر گردن گردانندگان و مدیران ارشد دانشگاه‌ها سنگینی می‌کند و دانشگاه در این زمینه نقشی بسیار کلیدی را ایفا می‌کند. در همین راستا، دانشگاه علم و فرهنگ در بهمن‌ماه سال جاری در اقدامی ارزنده، برخی از فیلم‌های منتخب چهل و یکمین جشنواره فیلم فجر را در حضور اساتید و دانشجویان به اکران درآورد.
در یکی از روزهای پایانی بهمن‌ماه، دانشگاه علم و فرهنگ میزبان فیلم سینمایی «اتاقک گلی»، فیلم برگزیده چهل‌ویکمین جشنواره فیلم فجر و برنده سه سیمرغ بلورین و جایزه ویژه آرمان بود. این فیلم در حضور اساتید، کارکنان و جمعی از دانشجویان، در سالن همایش‌های بین‌المللی دانشگاه علم و فرهنگ با حضور محمد عسگری (کارگردان)، داود صبوری (تهیه‌کننده)، پدرام کریمی (فیلم‌نامه‌نویس) و سایر عوامل و دست‌اندرکاران این فیلم اکران شد و مورد استقبال قرار گرفت.
فیلم «اتاقک گلی» روایتی متفاوت و البته عاشقانه از آخرین تلاش‌های منافقین در جریان عملیات مرصاد (سال ۶۷) و حمله به ایران در جبهه غربی کشور است که مردم روستایی مرزنشین را سپر انسانی خود قرار می‌دهند و دست به جنایتی فراموش‌نشدنی می‌زنند.
فیلم از دریچه‌ای نو با جادوی سینما نگاهی تاثیرگذار و تازه به ایثارگری و جان‌فشانی و مقاومت مردم مظلوم کرمانشاه به ویژه مردم روستای «شیان» اسلام‌آباد غرب دارد. محمد عسگری،که سیمرغ و لوح تقدیر خود را به شهدای اتاقک گلی که جانانه جنگیدند تقدیم کرد، در این فیلم، خانه‌ای گلی را به تصویر می‌کشد که مردم آن‌جا پناه گرفته بودند و با فداکاری تا پای جان برای حفظ وطن مقاومت می‌کنند.
گرچه پرداختن به موضوع جنگ، مقوله‌ای که بشر در طول زمان به دلایل مختلف با آن درگیر بوده،کار بسیار دشواری است و دغدغه‌ی سینماگران بسیاری بوده و مسئولیت عوامل فیلم را صدچندان می‌کند اما «اتاقک گلی» نشان داد با درایت و تدبیری که کارگردان آن به کار گرفت، تا حدود زیادی از پسِ ثبت‌کردن وقایع جنگ و به تصویرکشیدن آن برآمده است.
داستان با یک درگیری خانوادگی، در حالی‌که پدر بنا به دلایلی خنچه نامزدی دخترش را برای خانواده داماد پس آورده و اینگونه مخالفتش را با سرگرفتن این وصلت نشان می‌دهد، شروع می‌شود و بعد از آن، شاهد گره‌خوردن ابعاد این درگیری خانوادگی به جنایت منافقین هستیم که به وحدت جماعتی که تاکید می‌شود یک طایفه و خانواده هستند، ختم شده و تاثیر چشمگیری بر ادامه و پیشبرد داستان دارد. در ادامه حدود سی دقیقه از فیلم، زیر آتش سنگین در حالی‌که مخاطب مضطرب و دل‌نگران از سرنوشت قهرمانان قصه، شاهد پرداخت خلاقانه‌ای است، قصه ادامه می‌یابد. شاید اگر روایت فیلم مستقیماً از دل جنگ شروع می‌شد، نمی‌توانست اینگونه مخاطب را به دنبال خودش بکشاند.
کارگردان در فیلمش نشان داد از پس اجرای سکانس‌های سنگین و شلوغ به خوبی برآمده و توانسته حتی در این لحظات ملتهب و پر از خون و آتش، مخاطب را روی صندلی میخکوب بکند. فیلم علاوه بر این‌که از جان‌گذشتگی‌های مردان بی‌ادعا و حماسه‌ساز را به تصویر می‌کشد و در حالی‌که اشک به گوشه‌ی چشم مخاطبان می‌آورد، اجازه نمی‌دهد این جان‌فشانی‌ها به دست فراموشی سپرده شود.
بنا بر گفته‌های کارگردان، نیت از تولید فیلم «اتاقک گلی» آن بوده که در این فضا، قهرمانی از جنس مردم و از میان خودشان انتخاب و شخصیتی باورپذیر داشته باشد.«شاهو» قهرمان قصه به اندازه خودش، چهره یک قهرمان مردمی را نشان می‌دهد و به موقع در اندازه خودش حماسه‌آفرینی می‌کند و وقتی مردم روستا را در خطر می‌بیند، از زیر تیربار دشمن عبور می‌کند تا نیروی کمکی بیاورد. او تلاش می‌کند اهالی روستا را نجات بدهد و بعد تلاش می‌کند تا وحدتی را در میان اهالی روستا و رزمندگان ایجاد بکند. وجود کارگاه قالی‌بافی با رنگ‌ها و نور درخشنده‌ای که از پشت پنجره به داخل اتاقی کاهگلی،که نامزد شاهو،«خزال»، آن‌جا مشغول به کار است، می‌تابد،گواهی بر این موضوع است و همچنان که بر زیبایی‌های دیداری فیلم می‌افزاید و سعی دارد مفهوم اتحاد را با رج‌به‌رج پیوندخوردن گره‌ها با هم نشان بدهد.
همان‌طور که کارگردان فیلم در جلسه‌ی نمایش این اثر سینمایی گفت «فیلم اگر حرفی برای گفتن داشته باشد، خودش حرفش را می‌زند و جای خود را مثل رود باز می‌کند»، این فیلم حرف‌های فراوانی برای گفتن داشت. نکته قابل توجه و ارزشمند این‌که داود صبوری، تهیه‌کننده‌ی فیلم، خود رزمنده عملیات مرصاد بوده است.
«اتاقک گلی» یکی از بهترین و تاثیرگذارترین آثار جشنواره امسال برای منتقدان و مخاطبان عام، جذابیت‌های محتوایی و دیداری فراونی دارد. فیلم به زبان کردی و با زیرنویس فارسی اکران شد و با تلفیقی از صحنه‌های حماسی و تغزلی که نگاه اصلی عوامل فیلم بود به پایان رسید و تقدیم به کردزبانان غیور ایران‌زمین شد.
در پایان اکران فیلم، با حضور رییس دانشگاه علم و فرهنگ دکتر باصولی و دکتر جهانیان از عوامل فیلم تقدیر به عمل آمد.
