«ادنا زینلیان»، چهره پیشکسوت عرصه طراحی لباس تئاتر و مدرس دانشگاه از نگارش کتابی درباره زندگی حرفهای و کاری خود در مدتزمان بالغ بر نیمقرن خبر داد.
ادنا زینلیان، پیشکسوت طراحی لباس تئاتر، پژوهشگر و مدرس دانشگاه درباره شرایط حاکم بر این حوزه و جدیدترین فعالیتهای خود گفت: در سالی که روزهای پایانی آن را پشت سر میگذاریم، بیشتر تمرکز خود را روی تنظیم و تدوین طرح و شرح درسی برای رشته طراحی لباس تئاتر معطوف ساختم، زیرا اینگونه که از شواهد امر به نظر میرسد، حتی با عبور نسبی از کرونا قرار نیست کلاسها همچون سالهای گذشته به شکل ثابت حضوری بازگردد و از زمان کرونا به اینسو، مدام با فراز و نشیبهای تدریس حضوری و مجازی درگیر بودیم.
او با تاکید بر اینکه برای جلوگیری از ورود آسیب به دانشجویان طراحی لباس در زمان تدریس مجازی، باید به فکر چاره بود، بیان کرد: طراحی لباس رشتهای است که دروس نظری و عملی در کنار یکدیگر میتوانند دانشجو را توانمند سازند و در دوره مجازی به شکل قابل توجهی از تاثیر دروس عملی و کارگاهی کاسته شده! در نتیجه برای بهبود کیفیت تدریس، تلاش کردم چکیدهای از تمام منابع و مآخذ موجود در این حوزه را گردآوری کنم تا بتوانم در مدت زمان محدود آموزش، اصول و قواعد ضروری را ارائه داده و در قالب این چکیدهها، تجربیات جهانی موجود را در اختیار دانشجویم قرار بدهم.

زینلیان در ادامه از نگارش کتابی درباره زندگی حرفهای و کاری خود طی نیمقرن به همت «انتشارات میردشتی» خبر داد و تصریح کرد: نزدیک به پنجاه سال تجربه در زمینه طراحی لباس، برپایی نمایشگاه، طراحی لباس تئاتر، نگارش کتاب و مقاله و تدریس را پشت سر میگذارم و این کتاب که ابتدا قرار بود به صورت فیلمنامه به رشته تحریر درآید اما به خواسته خودم در قالب مستند تهیه و تنظیم شد، به نوعی بازتاب تمامی تجربیاتم از فعالیت در حوزه طراحی لباس است.
او افزود: زمان دقیق چاپ و انتشار این کتاب هنوز مشخص نیست، چون فرایند تجمیع اطلاعات در قالب گفتوگو با شخص بنده بسیار زمانبر بوده و وقتی صحبت از چهل و اندی کار مداوم و مستمر در یک حوزه مشخص میشود، پرواضح است که مرور گذشته و اتفاقات و توجه به وفاداربودن به اصل تجربیات، نیاز جدی به دقت و ممارست تیم نگارنده دارد.
این پیشکسوت عرصه طراحی لباس تئاتر به موضوع دوسویهبودن کیفیت تئاترهای کشور و لباسهای مورد استفاده در صحنه نیز اشاره کرد و گفت: فعالان عرصه تئاتر و مدیران باید به این مهم توجه بکنند که دانشجویانی که در رشته طراحی لباس فارغالتحصیل میشوند اگر نتوانند در آثار شاخص به دستیاری مشغول بشوند، نمیتوانند برای آینده تئاتر کشور مفید باشند. امید است با افزایش سطح کیفی و کمی نمایشهای تولیدی توسط هنرمندان تئاتر کشور طی سالهای پیش رو، شاهد تحقق این امر و توجه هرچه بیشتر به فعالیت دانشجویان و فارغالتحصیلان رشته طراحی لباس تئاتر روی صحنه به ویژه در کنار بزرگان تئاتر باشیم.