نقش ورک‌شاپ‌های تخصصی و ارتباط مستقیم با آموزش و پرورش
سومین نشست از سلسله‌نشست‌های تالار هنر با هنرمندان تئاتر کودک و نوجوان با حضور مهدی فرشیدی‌سپهر، حامد زحمتکش، فریبا دلیری، محمد لقمانیان و روشنک کریمی روز چهارشنبه 4 مردادماه جاری برگزار شد.
به گزارش روابط‌عمومی تالار هنر، در این نشست که با موضوع «آموزش تئاتر، آموزش‌های تخصصی و انتخاب آثار» با میزبانی محسن امیری مدیر تالار هنر برگزار شد، جمعی پنج‌نفره از کارگردانان و بازیگران تئاتر و تئاتر کودک و نوجوان حضور داشتند.
مهدی فرشیدی‌سپهر کارگردان تئاتر در این نشست با تاکید بر آموزش و برگزاری کارگاه‌های آموزشی برای به‌روزکردن هنرمندان گفت:کارگاه‌های آموزشی در این سطح باید توسط اساتیدی که روان‌سنجی، زیبایی‌شناسی و جامعه‌شناسی بدانند برگزار شود. این اساتید باید آدم‌های به‌روزی باشند.
او با نگارش اساسنامه برای گزینش آثار نمایشی تالار هنر مخالفت کرده و افزود: این‌که هنرمندان بدون آن‌که کاری برای ارائه داشته باشند واجد نوبت برای اجرا باشند کار اشتباهی است. هر کسی که اثری دارای حرف مناسب زمان داشته باشد و بخواهد آن را در قالب یک اجرای نمایشی بیان کند باید بتواند نوبت اجرا داشته باشد، نه این‌که صرفاً افرادی هر دو سال یک‌بار اجرا بروند.
فرشیدی‌سپهر در بخش دیگر صحبت‌هایش به شورای انتخاب آثار پرداخته و تصریح کرد: برای بازبینی باید از تمام کسانی که دوره آموزشی را پشت سر گذاشته‌اند استفاده بشود. حتی اگر صد نفر باشند. از این طریق است که افکار عمومی را برای انتخاب فعال می‌کنیم. در زمینه محتوای نمایش‌ها نیز مردم را باید با اتفاقات ملموس مواجه کنیم.
او درباره ایجاد فرصت برای کار اولی‌ها نیز بیان کرد: اگر نمایشی قابلیت‌های کیفی لازم را داشته باشد باید حمایت بشود. اساساً در کار هنری پیشکسوت و کار اولی معنا ندارد. ممکن است یک نمایش کار اول فرد باشد، ولی عالی باشد. از سوی دیگر هم امکان دارد کاری از یک پیشکسوت افتضاح باشد.
این کارگردان تئاتر صحبت‌هایش را با موضوع هزینه‌های بالای تولید یک اثر هنری که از مرحله پیش‌تولید تا پایان اجرا وجود دارد، به پایان برد و تاکید کرد: باید پیگیر کمک‌هزینه آثار نمایشی باشیم و این حق را مطالبه کنیم.
فریبا دلیری ـ مدرس و کارگردان تئاتر ـ نیز با بیان این که نمی‌شود انتظار داشت کسی بعد از آموختن الزاماً خوب کار بکند، به اهمیت تفکیک بخش کودک و نوجوان در نمایش‌های روی صحنه پرداخته و توضیح داد: فضای فانتزی در ذهن بچه‌ها بسیار تاثیرگذار است و می‌تواند به تکامل ذهن بچه‌ها کمک بکند اما کار نوجوان باید به صورت ویژه‌تری بررسی بشود.
او تاکید کرد در تالار هنر باید به طور هم‌زمان یک کار کودک و یک کار نوجوان روی صحنه باشد.
دلیری ارتباط با آموزش و پرورش را ضروری دانسته و افزود: وزارت آموزش و پرورش باید از اجراهای تالار هنر مطلع بشود که اجراهای صبح برپا بماند. بدون شک لازم است که تالار هنر برای پربودن سالن اجرا و جذب مخاطب، رایزنی‌های بیش‌تری انجام بدهد.
این کارگردان تئاتر پیشنهاد داد: شورای انتخاب آثار نمایشی باید شامل کارگردان، بازیگر، طراحان و کسانی که تخصص دارند باشد. این افراد بهترین قاضی‌ها برای انتخاب هستند و می‌توانند انتخاب درستی داشته باشند. با مزر قائل‌شدن بین کار ایرانی و خارجی مخالفم. مهم رساندن پیام و کار خوب است. در این رابطه مرزی بین کار خارجی و ایرانی نمی‌بینم.
او تصریح کرد: با وجود مخالفتی که در گذشته راجع به اجرای کار اولی‌ها داشتم، در حال حاضر با ارائه طرح کارگردانی برای بررسی کار اولی‌ها موافقم.کسی که کارگردانی می‌کند باید یک طرح داشته باشد. باید از قبل بداند می‌خواهد درباره صحنه، لباس، موسیقی،کارگردانی و حتی بازی‌ها چه کاری انجام بدهد.
حامد زحمتکش ـ بازیگر و کارگردان تئاتر ـ نیز در این جلسه، تجربه‌اندوزی تئاتری را یکی از امتیازات لازم برای جوانانی که می‌خواهند نمایشی را کارگردانی بکنند دانسته و افزود: اگر کارگردان جوان قبلاً با عناوین مختلف در تئاتر کار کرده باشد می‌تواند بهتر از تجربیاتش استفاده بکند. حداقل ادبیات حرف‌زدن و کارکردن با کارکنان سالن را بلد است و یک‌باره و بدون پیشینه وارد فضای اجرایی نشده است.
روشنک کریمی ـ بازیگر و کارگردان تئاتر ـ نیز ضمن تاکید بر آموزش و برگزاری ورک‌شاپ‌های مختلف تخصصی برای هنرمندان تئاتر کودک و نوجوان گفت: هنرمندان نیاز به جهان‌بینی شخصی دارند که بر اساس آن کار بکنند و توانایی انتقال آن نگاه را داشته باشند.
او ارائه خوراک مفید و درست هنری را از وظایف اصلی تالار هنر برای مخاطب دانسته و پیشنهاد داد ظرفیت‌های بین‌المللی هنرمندان باید مورد توجه قرار بگیرد. در عین حال از اساتید خارجی برای برگزاری ورک‌شاپ‌ها دعوت بشود.
محمد لقمانیان ـ بازیگر و کارگردان تئاتر ـ در این نشست هزینه‌های بالای تولید اثر نمایشی را یکی از دلایل کم‌کاری خودش در زمینه تولید اثر نمایشی عنوان کرده و افزود: من عاشق کارکردن در تالار هنر هستم اما چون نیازمند بودجه بسیاری است انجام نداده‌ام. به اعتقاد من کار ضعیف تماشاگر را فراری می‌دهد. هنرمند مقصر این موضوع نیست که برای گذراندن زندگی نیاز به درآمد دارد و اگر کار بی‌کیفیتی به او پیشنهاد داده بشود قبول می‌کند.
