فدریکو فلینی، سینمای ایتالیا و رهایی از جریان چپ
نشست نقد و بررسی فیلم مستند «فلینی هرگز پایان نمی‌یابد» پس از اکران این فیلم با حضور فریدون جیرانی به عنوان کارشناس مهمان و علی زادمهر میزبان عصر روز شنبه ۲۱ مرداد در پردیس سینمایی ملت برگزار شد.
به گزارش روابط‌عمومی گروه سینمایی هنر و تجربه، در ادامه‌ی نمایش‌های ویژه‌ی فیلم‌های هنری و تجربی، این نشست اولین برنامه از سری اول «سینما، پرتره» در گروه سینمایی هنر و تجربه بود که به تحلیل سینمای ایتالیا، آثار فدریکو فلینی و تاثیر آن بر سینمای جهان و ایران پرداخته شد.
در ابتدای نشست فریدون جیرانی با بیان این‌که من به عنوان مخاطب به دوره دوم فیلم‌سازی فلینی برخوردم، یعنی از زمان فیلم «زندگی شیرین» گفت: فیلم‌های قبل از آن در سینمای ایران نمایش نداشتند و دوبله نشده بودند. فیلمی که به شدت قبل از «زندگی شیرین» روی ما تاثیر می‌گذارد فیلم «جاده» است که آنتونی کویین در آن بازی می‌کند. هشت‌ونیم، رم و آمارکورد را هم در سینما و دوبله‌شده دیدم.
این کارگردان درباره سبک روایی فیلم‌های فلینی توضیح داد: آثاری که بعد از «زندگی شیرین» ساخته، روایت ندارند و ضدروایت و همه خرده‌پیرنگ یا ضدپیرنگ هستند. مثل فیلم «هشت‌ونیم» که ضدپیرنگ است اما با این حال ما را جذب می‌کنند و ما عاشق فیلم «رم» یا «ساتیریکون» می‌شویم. او از جمله کسانی است که فیلم‌سازی‌شان هم بر سینما و منتقدان تاثیر می‌گذارد.
جیرانی در ادامه تاکید می‌کند: تمام زمینه روشنفکری که در این دوران هست زیر سلطه تفکر چپ قرار دارد اما «زندگی شیرین» سعی می‌کند از زیر یوغ این تفکر خارج شوند. فلینی در مصاحبه‌ای می‌گوید زندگی واقعی فقط برای من همان زندگی اجتماعی نیست، بلکه واقعیت معنوی و واقعیت زندگی نیز است.
این منتقد درباره نزدیکی تحولات و ساختار سینمای ایتالیا با سینمای ایران معتقد است: سینمای دهه ۶۰ ایتالیا با دهه ۴۰ ما تطبیق بسیار خوبی پیدا می‌کند، به این معنی که در دهه ۴۰ ما روشنفکری رواج پیدا می‌کنند و چون ریشه روشنفکری در تفکرات چپ است، سینمای مورد پسند منتقدین می‌شود سینمای اروپا! به همین دلیل گدار و فلینی مطرح می‌شوند.
او افزود: در دوره‌ای یک تفکر چپ وجود دارد که سینمای همه دنیا را تحت تاثیر خود قرار می‌دهد و نمی‌توانی فیلم‌سازی پیدا کنی که در آثارش از این تفکر نیامده باشد اما از زمان فروپاشی شوروی این تفکر کم‌رنگ می‌شود.
این کارگردان با اشاره به تاثیرات تفکر چپ در آثار هنرمندان ایرانی همچون کیارستمی و مهرجویی بیان کرد: کیارستمی اولین فیلم‌سازی است که از قید این تفکر رها می‌شود. به طور مثال در فیلم «کلوزآپ» این اتفاق رخ می‌دهد. او در دهه ۸۰ از این تفکر رها می‌شود و حتی خودش هم این را می‌گوید مهرجویی هم در فیلم «هامون» این شرایط برایش رخ می‌دهد و معتقد است رهایی از تفکر چپ مهمترین اتفاق زندگی‌اش بود.
این رویداد، به نمایش مستندهای جذاب و دیدنی درباره‌ی سینماگران بزرگ تاریخ سینما اختصاص دارد و تا پنج‌شنبه از ساعت ۱۹ این مستندها به نمایش درخواهند آمد. پس از نمایش فیلم، نشست نقد و بررسی اثر، در کنار گفت‌وگو درباره‌ی چهره‌ی سینمایی مورد بحث برگزار می‌شود.
در این رویداد فیلم‌های مستند کمیاب «فیلنی هرگز پایان نمی‌یابد» به کارگردانی یوجینو کاپوچو، مستند «جانگو و جانگو ـ سرجو کوربوچی» به کارگردانی لوکا رنا، مستند «روح پیتر سلرز» به کارگردانی پیتر مداک، مستند «لینچ ـ اوز» به کارگردانی الکساندر او فیلیپ، مستند «فورمن در برابر فورمن» به کارگردانی هلنا ترشتیکوا و یاکوب هینا و مستند «چشمان اورسن ولز» به کارگردانی مارک کوزینز با زیرنویس فارسی، به نمایش در می‌آیند.
فریدون جیرانی، احمد الستی، فرزاد موتمن و علیرضا رئیسیان به عنوان کارشناسان مهمان در این نشست‌ها حضور خواهند یافت.
این رویداد توسط گروه سینمایی هنر و تجربه و با همکاری مرکز گسترش سینمای مستند، تجربی و پویانمایی، جشنواره سینماحقیقت و پردیس سینمایی ملت برگزار می‌شود.
