در تولید این انیمیشن، تقریباً تنها بودم!
احمدرضا حجارزاده: عرصه‌ی انیمیشن در ایران گرچه در بخش تولید فیلم‌های بلند چندان فعال نیست و آثار محدودی در این حیطه تولید و اکران شده اما در بخش انیمیشن کوتاه، می‌توان گفت کشور ما به لطف برخورداری از جوانان خلاق و هنرمند، یکی از بهترین‌هاست.«مجتبی تَرَکی» یکی از انیمیشن‌سازهای خوش‌فکری است که به تازگی قدم به وادی کارگردانی انیمیشن گذاشته و نخستین انیمیشن کوتاهش را با حمایت مرکز گسترش سینمای مستند و تجربی به سرانجام رسانده است. تولید انیمیشن کوتاه «داستانی برای محسن» به کارگردانی مجتبی ترکی از سال 98 آغاز شده و این روزها مراحل پایانی تولید خود را طی می‌کند. درباره‌ی روند شکل‌گیری ایده تا نتیجه‌ی نهایی این انیمیشن با کارگردانش گپ‌وگفت کوتاهی داشتیم.
***
«مجتبی تَرَکی»،کارگردان انیمیشن کوتاه «داستانی برای محسن» در مورد سوژه‌یابی انیمیشن خود می‌گوید:«ایده‌ی اولیه این انیمیشن را از دوستم «حسین زنگنه» گرفتم. او،که ادبیات نمایشی خوانده، در فضای مجازی پست‌هایی شامل یک تصویر و کپشن کوتاه می‌گذاشت که از آن پست‌ها خوشم آمد و ایده‌ی فیلم‌نامه‌ام را از آن‌جا گرفتم. به دوستم گفتم می‌خواهم ایده‌ی پست‌هایت را به فیلم تبدیل بکنم. او موافقت کرد و فیلم‌نامه را هم خودش نوشت».
ترکی داستان انیمیشن خود را چنین بازگو می‌کند:«پسر نوجوانی همیشه در جمع دوستانش می‌نشیند و آن‌ها ماجراهایی را تعریف می‌کنند. حالا او هم به دنبال این‌ست تا داستانی در خورِ گفتن برای دوستانش داشته باشد».
این فیلم‌ساز جوان در پاسخ به این‌که «آیا داستان اثرش قابلیت تبدیل‌شدن به فیلم کوتاه را داشته یا فقط برای انیمیشن مناسب بوده؟»، ابراز داشت:«کار من انیمیشن‌سازی است و در واقع برای تولید انیمیشن، به دنبال ایده می‌گشتم. با این‌حال موضوع فیلمم، قابلیت تبدیل‌شدن به فیلم کوتاه را هم دارد، یعنی داستانش ویژگی عجیبی ندارد که بگوییم فقط مختص به انیمیشن است و این داستان باید حتماً انیمیشن بشود».
کارگردان «داستانی برای محسن»، مدت‌زمان اثرش را حدود 10 دقیقه و تکنیک اجرای کار را دوبعدی اعلام می‌کند و می‌گوید:«من با مدل نقاشی دیجیتال، فریم به فریم کار کردم، یعنی تمام انیمیشن، فریم به فریم نقاشی شد».
او در رابطه با دشواری‌های تولید این انیمیشن نیز بیان می‌کند:«تقریباً کل تولید فیلم را به تنهایی و تک‌نفره انجام دادم، یعنی کارگردانیِ انیمیت و رنگ و باقی موارد را به تنهایی انجام دادم. می‌توانم بگویم تولید این انیمیشن خیلی کار سختی بود، چون تیم تولید خاصی نداشتم اما مثلاً در یک صحنه، حرکت دوربین سختی داشتم که از دوستم کمک گرفتم. او یک مدل‌سازی خیلی ابتدایی در فضای تری‌دی (3D) انجام داد و من سعی کردم حرکت دوربین را دربیاورم. در کامپوزیت و موسیقی کار هم دوستانی کمکم می‌کنند، ولی بخش‌های کارگردانی، انیمیت و رنگ و غیره بر عهده خودم بود! فیلم‌نامه را هم که آقای زنگنه نوشتند».
به گفته‌ی ترکی، پیش‌تولید انیمیشن «داستانی برای محسن» از سال 98 آغاز شده و همچنان در مرحله‌ی کامپوزیت قرار دارد و پروژه کاملاً به پایان نرسیده است.
این انیمیشن،که با حمایت «مرکز گسترش سینمای مستند و تجربی» تولید شده، در واقع پایان‌نامه‌ی دانشجویی ترکی بوده. او در این خصوص می‌گوید:«این فیلم را برای ارائه‌ی پایان‌نامه‌ی دانشجویی شروع کردم اما در ذهنم صرفاٌ به عنوان یک فیلم کوتاه به آن نگاه نمی‌کردم، یعنی می‌خواستم به چیزی که دوست دارم، تبدیلش بکنم، نه این‌که فقط نمره بگیرم!».
این کارگردان می‌افزاید:«آن زمان مرکز گسترش از فارغ‌التحصیلانی که پایان‌نامه‌شان را به فیلم تبدیل کرده بودند، حمایت می‌کرد. آقای «امیرمحمد دهستانی» هم استاد ما بودند، هم در مرکز فعالیت داشتند. مرکز شرایطی داشت که فیلم‌های دانشجویی را که بین 70 تا 75 درصد در جهت تولید پیش رفته بودند، در جلسه‌ی شورا بررسی می‌کرد و تصمیم می‌گرفتند فیلم را حمایت بکنند یا نه،که فیلم من شامل حمایت شد».
مجتبی ترکی هدف اولیه‌اش را از تولید انیمیشن «داستانی برای محسن» چنین اعلام می‌کند:«می‌خواستم علاوه بر مخاطب داخلی، مخاطبان خارجی هم در جشنواره‌ها آن را ببینند، درک بکنند و با اثرم ارتباط بگیرند.گرچه داستان انیمیشن در ایران اتفاق می‌افتد و فضای کار برای مخاطب ایرانی آشناتر است اما آن‌چه را فیلم می‌گوید، فقط مختص به جغرافیای ایران نیست».
ترکی در پایان یادآور می‌شود انیمیشن «داستانی برای محسن»، فیلمی بی‌دیالوگ است اما فیلم، یک راوی دارد که به صورت نریشن در کل فیلم صحبت می‌کند، ولی کاراکترها با یکدیگر دیالوگ ندارند.
با وجودی که کارگردان انیمیشن «داستانی برای محسن» تاکید می‌کند علاقه‌مند است فیلمش را به جشنواره‌های خارجی برساند، می‌گوید مسئولیت او در تولید این انیمیشن خیلی وقت است که تمام شده و اکنون منتظر است کامپوزیت کار به پایان برسد تا فیلم برای نمایش در جشنواره‌های داخلی و خارجی آماده بشود.
