سینمای‌مان مُرد از بس که جان ندارد
انجمن منتقدان و نویسندگان سینمایی ایران به مناسبت روز ملی سینما متنی را منتشر کرد.
متن پیام انجمن بدین شرح است:
«روزگار غریبی است! در تاریخ تقویم ها؛ روزها و مناسبت ها ثبات دارند، چنانکه هر ساله 21 شهریور را به روز ملی سینما می شناسند و پاس می دارند اما تقدیر تاریخ چنان متغییر است و پر فراز و نشیب که گاه برگ های تقویم و مناسبت هایش را بی اعتبار می کند و از معنا تهی می سازد.
سال پیش در چنین روزی از حال بد سینما گفتیم و نوشتیم و امسال باید حال بد سینماگران را هم بر آن بیفزاییم. اگر روز ملی سینما و ۲۱شهریور را روز تحویل سال سینمای ایران بدانیم، امسال در حالی این سال را تحویل کنیم که با خود زمزمه می کنیم هر سال دریغ از پارسال. حالا که به تقویم و ۲۱ شهریور می نگریم چیزی جز حس بیهودگی و بی انگیزگی نداریم و دریغ و درد که سال پیش نوشتیم «سینمای به احتضار افتاده و بحران‌زده از گرفتاری ها طبیب بر بالین می‌خواست نه دستور و فرمان و بگیر و ببند و ممیزی و احکام» اما نمی دانستیم قرار است نگرانی های خود را زندگی کنیم. نوشتیم «تولید به سمت رکود رفته و با این ایست و بازرسی‌ها و اتفاقاتی که مدیریت نمی شود، چشم‌ها از سرمایه‌گذاری‌های تازه در سینما ترسیده و ذره‌بین انداختن‌های ناتمام و نیت‌خوانی‌ها، اهالی این هنر را مضطرب و نگران و امیدها را کم‌رنگ و بی‌رنگ کرده است!» اما نمی دانستیم قرار است این کابوس ها تعبیر شود. نوشتیم «ما نویسنده و منتقد سینما هستیم، خارج از قابیم، بی‌نفعی مستقیم از سینما داریم و اعلام می‌کنیم که به وضع موجود خوش‌بین نیستیم. این سراشیبی و سرعت در این سیر گسترده تغییر، این بی‌برنامگی‌ها و… سینمای ما را تهدید می‌کند» و انگار آنچه تقریر کردیم به تقدیر ما تبدیل شد.
به تقدیر تلخ سینمای ما که در یک سال گذشته چیزی نبود جز روایت یک تراژدی که گاهی از فرط تراژیک بودن به کمدی بدل می شد! به کمدی سیاه و وضعیت ابزوردی که امید و اعتباری برای سینمای ما باقی نگذاشت…سال پیش از خطر ورشکستگی سینما گفتیم و امسال آنقدر دل شکسته‌ایم که پیامی برای روز ملی سینما نداریم؛ برای سینمایی که مُرد از بس که جان ندارد. یادش گرامی».
