«مرکز جان موردن» در لندن برنده جایزه ریبا استرلینگ ۲۰۲۳ شد.
«موسسه سلطنتی معماران بریتانیایی (RIBA) مرکز جان موردن» در لندن را که معماران Mæ طراحی کردهاند، برنده جایزه ریبا استرلینگ ۲۰۲۳اعلام کرد. وجه تمایزاین اثر در چشمانداز، نوآوری، اصالت، ایجاد فضایی دموکراتیک و باز است.
«مرکز جان موردن» به عنوان یک مرکز مراقبت روزانه برای ساکنان کالج موردن و جامعه بازنشستگان واقع در منطقه بلک هیث عمل میکند. این مرکز جدید به طور یکپارچه با سازههای موجود در محوطه کالج از جمله تالار و نمازخانه منسوب به معمار مشهور سِر کریستوفر رن از کلیسای جامع پل مقدس ترکیب شده است.
«مرکز جان موردن» مجموعهای از اینستالیشنهای آجری قرمز رنگ است که فضاهای مراقبتی و اجتماعی مختلف را در خود جای داده است. تمام فضاهای مختلف توسط یک رواق چوبی مرکزی یا پیادهروهای سرپوشیده به هم مرتبط هستند. سقف آن از فلز روی پوشیده شده و در طراحی آن از دودکشهای بلند برای ادای احترام به سبک معماری همسایگان قرن ۱۷ استفاده شده است.
فضای پذیرایی ساختمان کاملاَ روشن است و به عنوان نقطه شروع یک تور عمل میکند که از طریق یک راهروی طولانی و پرپیچ و خم به سالن آمفی تئاتر بزرگ منتهی میشود. نمای مرکز دارای یک سقف آویزان به شکل طاق جناغی است که در تمام طول سال محافظت و سایه برای بازدیدکنندگان ایجاد میکند.

«مرکز جان موردن» میزبان مکانهای تفریحی مختلفی از جمله استودیوی هنری، سالن آرایش و کافه است که با امکانات خدمات پزشکی ترکیب شدهاند. همچنین آمفیتئاتر برای مراسم مختلف مورد استفاده قرار میگیرد.
هیات داوران جایزه ریبا استرلینگ معتقدند:«مرکز جان موردن» مکانی برای شادی و الهام است. این مرکز با حساسیت و به طور یکپارچه امکانات پزشکی و فضاهای اجتماعی را ادغام میکند و الگویی جسورانه و امیدوارکننده برای طراحی مراکز بهداشتی و درمانی در آینده خواهد بود.
طراحی این مرکز شامل انتخابهای خاصی است که نیازها و تواناییهای معلولیتهای مختلف کاربران را تامین میکند. این ویژگیهای شامل آستانههای مسطح، نردههای چوبی پنهان و صندلیهای توکار در امتداد مسیرهای پیادهروی است. این عناصر طراحی، مشارکت فعال در زندگی اجتماعی مرکز را برای ساکنین آن ارتقا میدهند.
«مرکز جان موردن» با استفاده از اصول طراحی بیوفیلیک با محیط طبیعی ادغام شده است. مسیر پُر پیچ و خم اولیه دارای چشماندازهای متنوعی است اما یک درخت سرو به عنوان نقطه کانونی مرکز باغ عمل میکند. ساکنان و بازدیدکنندگان میتوانند در فضاهای متعدد استراحت کنند و از تغییر نور و مناظر لذت ببرند. در نهایت، این سازه از روشهای کارآمد ساختوساز کمکربن استفاده میکند و کربن موجود در فرآیند ساختوساز را با استفاده از الوار میان لایه برای چارچوب خود کاهش میدهد. روکش آجری به لطف ملات آهکی میتواند به طور بالقوه در آینده مورد استفاده مجدد قرار گیرد. میزان انرژی عملیاتی مورد نیاز برای گرمایش و سرمایش از طریق تهویه غیرفعال کاهش مییابد که استفاده از دودکشهای ساختمان را به دنبال دارد.