نمایشگاه برگزیدهای از آثار رضا مافی با ارائه بیش از صد اثر، ۱۷ سهشنبه ۲۵ اردیبهشتماه در شش گالری موزه هنرهای معاصر تهران افتتاح شد.
به گزارش روابطعمومی موزه هنرهای معاصر تهران، محبوبه کاظمی (نمایشگاهگردان رضا مافی) در معرفی این نمایشگاه آورده: رضا مافی، نمایشگاهی هنری با محوریت فرهنگی و پژوهشی است که با بررسی و نمایش آثار خلاقانه، لوازم و مجموعۀ شخصی و هنری هنرمند و «از دید او» برگزار شده است.
از میان مصاحبهها، متون و دستنوشتههای بهجامانده از هنرمند، سعی شده نگاه عمیق، اصیل و هویت بنیان او را که همواره در طول عمر کوتاه خود به فرهنگ غنی ایرانی به عنوان اصل و ریشه وفادار بوده است، با هدف معرفی «جهانبینی تمدنی» به مخاطبانش ارائه شود.

این نمایشگاه، پژوهشی در زمینۀ هنر و فرهنگ و در راستای حمایت از هنر خوشنویسی، به عنوان میراثفرهنگی ناملموس ایران و فرصتی است برای معرفی و درک بهتر از نوآوری و خلاقیتهای یک هنرمند تأثیرگذار و بررسی اثراتی که او در این حوزه گذاشته است. تلاش ما بر این بوده تا تجربۀ یک دید هنری منحصر بهفرد از فرهنگ غنی کشور عزیزمان ایران، برای تمامی مخاطبان فراهم شود تا بتوان به عمق بینشها و نگرشهای اصیل، فرهنگی، متمدنانه و شخصیت رضا مافی، هنرمند متعهد ایرانی نزدیکتر شد.
در دستنوشتههای بهجامانده از رضا مافی آمده: یکی از مسائل مهمی که در ارتباط هنرمند و جامعهاش مطرح است، این است که یک هنرمند متعهد نباید بگذارد که فرهنگی دیگر بر فرهنگ بومی او مسلط شود. البته من معتقد نیستم که ما هیچگونه نیازی به هنر و فرهنگ غرب نداریم یا آنها همچنین، این یک تعصب خشک و بیمورد است، ولی کشورهای استعمارگر همانگونه که در سایر زمینهها مثل اقتصاد، صنعت و کشاورزی کشورهایی مثل ما را کاملاً زیر نفوذ خودشان میگیرند، در زمینه فرهنگ نیز همین عمل را انجام میدهند و سخت ضربه میزنند. آنها نمودهای بومی سایر ملتها را میگیرند و به بهانههای مختلف همان نمود را با شکل و شمایل دیگری تحویلشان میدهند و فیالمثل اگر نقاشی باشد، بازارهای کاذب ساختگی ایجاد میکنند و بعضی از هنرمندان غیرمسئول و بیتعهد را تشویق به ادامه آن راه میکنند، در نتیجه بهتدریج هنرهای بیهویت در جامعه رواج پیدا میکند و یک ملت ظرف چند سال از هنرهای بومی خودش تهی میشود. البته این عمومیت ندارد، تنها هنرمندان خودفروخته غربی و بعضی هنرمندان خودفروخته سایر کشورها تن به این کار میدهند. مثلاً درگذشته همین کار را با زبانهای قومی میکردند. چاپ کتاب و نشریه زبانهای بومی غدغن بود، تا زبان مادریشان به کلی از بین برود. من سالهاست که به این موضوع اشاره میکنم و بهتر میدانید که نمیگذاشتند حرفههایی که برای منافعشان خطرناک است به گوش مردم برسد. تنها یک بار در سال ۱۳۵۱ همین صحبتهایی که کردم، توسط دوست شهیدم (خسرو گلسرخی) که آن موقع حق امضا نداشت و در مؤسسه کیهان کار میکرد، تحت پوشش یک مصاحبه در کیهان چاپ شد.
نمایشگاه آثار رضا مافی تا دهم تیرماه از ساعت ۹ صبح تا ۶ عصر در ۶ نگارخانه موزه هنرهای معاصر تهران برقرار است.












