سهیلا انصاری: «خانه کوچک من» یکی از بناهای قدیمی تهران بوده که در سال ۱۴۰۳ بازسازی شده و با ارائه محیطی آرام، صمیمی و دنج، به دور از شلوغیهای تهران بزرگ آماده میزبانی از گردشگران و میهمانان است.«خانه کوچک من» در همسایگی قدیمیترین کلیسای تهران و بازار فرش است.
اگر به خیابان وحدت اسلامی، بازارچه قوامالدوله (شاپور)،کوچه کلیسا،کوچه درودیان، نبش بنبست اول سری بزنید، میبینید که این خانه رنگی و شاد مانند نگینی در میان کوچه پسکوچههای محله سنگلج میدرخشد.
این خانه قدیمی،که در دوره پهلوی احتمالاً خانه کارگری و تا سال ۱۳۸۰ محل زندگی یک خانواده هفتنفره بوده، مدت دو دهه به صورت متروکه رها شده و پس از ریزش سقف به پناهگاه معتادان تبدیل شده بود که با پیگیری همسایگان در سال ۱۳۹۸ بازسازی و به کارگاه کفاشی تبدیل شد. این خانه دارای دو اتاق و یک مطبخ در زیرزمین بوده و زیرزمین دوم آن سالها مدفون بوده است. مالک جدید در حد فاصل سالهای ۱۴۰۱ تا ۱۴۰۳ با هدف ایجاد اولین اقامتگاه و کافه سنتی در منطقه سنگلج و قلب تاریخی پایتخت اقدام به مرمت، تجهیز و تزیین خانه کرد و از شهریورماه سال ۱۴۰۳ «خانه کوچک من» جانی دوباره گرفت و عطر و رنگ خاصی به محله بخشید.
وقتی از در «خانه کوچک من» وارد میشوید،کاشی کوچکی به چشم میخورد که روی آن جمله «خانهای ساختهایم سایهبانش همه عشق» حک شده است. با واردشدن به داخل خانه، نوستالژیترین احساسات را تجربه میکنید. تمام تزیینات از دهههای مختلف در آن به چشم میخورد؛ تزییناتی که شما را با خودش به وسط خاطرات میبرد. تمام در و دیوار و فضای خانه پر شده از تزییناتی از جنس چینی و سنگ و چوب و کارتپستالهای قدیمی و رنگارنگ کاغذی، نقاشی و وسایل آنتیک و قدیمی، حوض کوچک پر از ماهی که حالوهوای خاصی به این اقامتگاه داده است.
پیشنهاد میکنیم اگر به محله قدیمی سنگلج رفتید، حتماً از «خانه کوچک من» بازدید کنید و در و دیوار این خانه را با عشق نفس بکشید تا خاطرهای خوش برای خودتان و عزیزانتان بسازید.