مدیر سالن انتظامی خانه هنرمندان: قرار نیست عجولانه برنامه یک‌سال را ببندیم

پیام لاریان، مدیر سالن انتظامی خانه هنرمندان ایران از استقبال جالب‌توجه اهالی هنرهای نمایشی از فراخوان این سالن برای اجرا در سال ۱۴۰۴ خبر داد و گفت: اولویت خانه هنرمندان ایران، بستن عجولانه برنامه اجرا در سال آینده نیست‌ بلکه ما در جست‌وجوی آثار باکیفیت بر اساس اولویت‌های اعلام‌شده در فراخوان هستیم.

به گزارش روابط‌عمومی خانه هنرمندان‌ ایران، پیام لاریان با اشاره به این که طراحی شیوه‌نامه اجرای سالن انتظامی در سال ۱۴۰۴ بر اساس خردجمعی شکل گرفته،گفت: در اجرای این طرح و بررسی تقاضاها هم از نظرات کارشناسانه استفاده خواهد شد و برخورد سلیقه‌ای و شخصی حذر می‌شود.

این نویسنده و کارگردان با بیان این که استقبال از این فراخوان طی چند روز اخیر، جالب‌توجه بوده،گفت: اهالی هنرهای نمایشی نکته‌سنج و اهل خواندن هستند و شیوه‌نامه ۱۴۰۴ را با دقت مطالعه کرده‌اند. در واقع از آن‌جا که تئاتری‌ها با خواندن دو صفحه فراخوان بیگانه نیستند، در این شیوه‌نامه هم سئوالی نیست که در متن پاسخ آن موجود نباشد.

لاریان گفت: برخی درباره زمان شرکت در فراخوان سئوالاتی مطرح می‌کنند در حالی که ما آگاهانه مساله زمان و مهلت را مطرح نکرده‌ایم چراکه معتقد به پرکردن برنامه سالن انتظامی به هر طریق نیستیم، بلکه بیش از این، در جست‌وجوی آثاری هستیم که واجد ارزش‌های تعریف‌شده در فراخوان از حیث نوآوری و ارزش‌های مطالعاتی باشند.

او در پاسخ به این که آیا هر نگاه نوآورانه‌ای به معنای کسب مجوز اجراست، افزود: قاعدتاً این‌گونه نیست که هر کس با چنین داعیه‌ای، اجرا در سالن انتظامی را حق خود بداند. معیار برای ما اولویت‌هایی است که در شیوه‌نامه به آنها اشاره شده است. اساس فراخوان سالن انتظامی خانه هنرمندان ایران،که برای اجرا در سال ۱۴۰۴ تدوین شده، برای نخستین‌بار رویکردهای مدنظر خانه هنرمندان جهت اجرای نمایش، اعلام شده و «گروه‌های مطالعات اجرایی»،«تقاضاهای مستقل نوگرا» و «تقاضاهای مستقل متعارف» در اولویت پذیرش درخواست قرار گرفته‌اند.گرایش به سمت گونه‌های نو و آوانگارد در بین اهالی تئاتر موجود است اما سالن انتظامی خانه هنرمندان ایران، در اندیشه شکل‌دهی و دستیابی به بهترین شکل اجرا برای آثار نوآورانه است که تئاتر مستند، اجرای رقص‌های معاصر و مدرن، دراماتورژی نامتعارف بر متون گذشته، تکنوتئاتر و تئاترهای چندرسانه‌ای، خطابه ـ اجراها و تئاترهای تجربی، آیین‌ها و عملکردهای بدوی و انتزاعی و در نهایت اجرای تئاتر متعارف در کنار آن را دربرمی‌گیرد و همان‌طور که ذکر شد، مساله مهم در این فراخوان، تبیین جایگاه گونه‌های نو در تئاتر است.

او همچنین گفت: فعالان، پژوهشگران و حرفه‌ای‌های عرصه‌ هنرهای نمایشی می‌توانند در این فراخوان شرکت کنند چراکه همان‌طور که ذکر شده، آنها می‌توانند از قبل اجرای طرح‌ها مطالعاتی خود، با برپایی نشست‌ها و ایونت‌ها عیار کار را بالا ببرند. بیش‌ترین سعی ما بر این است که نخستین اولویت فراخوان (برگزاری ایونت توسط گروه‌های متخصص) را به مرحله اجرا برسانیم، چراکه هدف این است که ما، اهمیت تبیین جایگاه کارهای نمایشی نوآورانه را یادآوری کنیم تا به این برسیم که این رویکرد، نه تنها در حوزه‌های دانشگاهی که در سالن‌های اجرا، می‌تواند علاقه‌مندان بی‌شمار آن را از این فقدان بی‌نیاز کند. او در پایان یادآور شد: ما قرار نیست برنامه سال ۱۴۰۴ را بلافاصله بعد از رسیدن تقاضاهای فراخوان حاضر، ببندیم. برای سالن انتظامی خانه هنرمندان، در حال حاضر رسیدن به آثار باکیفیت اهمیت دارد. آثاری که پشتوانه مطالعاتی داشته باشند و واجد ارزش‌های ذکرشده در شیوه‌نامه باشند. با این نگاه، تلاش ما این است که فعلا به اجراهای فروردین ۱۴۰۴ فکر کنیم.

ـ ـ ـ

فراخوان سالن انتظامی در سال ۱۴۰۴

با تمرکز بر مطالعه و تولید آثار نوگرا

الف. مقدمه

سالن‌ استاد انتظامی، با توجه به داشتن پایگاهی غنی برای دانشجویان و کنشگران نوپای تئاتر، همواره بنا را بر این داشته که با حمایت از تئاترهای نیمه حرفه‌ای فرصتی را برای تجاربی متفاوت در تئاتر فراهم آورد. با این همه با شباهت شکل و فرم اجراهای خود به اشکال متعارف اجرایی در دیگر سالن‌های تئاتر تهران، به طور خاص نتوانسته است دستاورد ویژه‌ای از ابتکار و خلق عملکردهای نوین اجرایی را بنا کند و نیز، رویکردی منحصر به فرد و مشخص را در نگرش اجرایی خود داشته باشد. حال آنکه هنر تئاتر، به طور پیوسته در حال تغییر رویکردهای مبتنی بر اجراست. شیوه‌های فضامحور، اهمیت یافتن تکنولوژی، دوری از متون متعارف دراماتیک، دراماتورژی نو، رویکردهای پست دراماتیک و تفسیر و تاویل‌های تازه در هنر اجرا از یک سو و علاقمندی و گرایش هنرآموزان تئاتر در رویکردهای انتقادی و آموزشی از سوی دیگر، از اعتبار اجراهایی که آن را در اینجا به اختصار تئاتر متعارف بر صحنه می‌نامیم، کاسته است.  

روح و ذات سرکش تئاتر نوینِ شکل‌یافته از بدن‌ها، از فضا، از مدیا، از محورهایی خارج از چهارچوب­های ایزوله‌، با تاختن به تجریدگرایی و نخبه‌گرایی مدرنیستی، با عصیان بر علیه اقتدارگرایی قواعد متعارف نگارش و اجرای نمایش، و در نهایت با تکیه بر مبناهای نظری پساساخت‌گرایانه، صورت‌بندی جدیدی را در هنر اجرا به جای گذاشته که با یک نگاه کلی، می‌توان به گستردگی و درخشش روزافزون آن در تئاتر روز جهان اعتراف کرد.

چگونه می‌شود که تماشاگر امروزی تئاتر در ایران، هیچ چیز به جز نقشی تکراری را از یک سالن به سالنی دیگر نمی‌ببیند و عمدتاً از داشتن حق انتخاب برای دیدن گونه‌های جدید و خلاقه‌ی تئاتر بی‌بهره می‌ماند؟ تماشاگری که امروز به آسانی می‌تواند دریابد که اجرایی در پَلِه‌دوپاپ اوینیون یا رقص معاصری در تئاتر ویسبادن چگونه است و خود به سادگی دریابد که فاصله‌ او با چیزی که جهان به تماشا نشسته است، گسستی عمیق دارد. چرا این تماشاگر نمی‌تواند به انتخابی جدید دست بزند و در کنار آسایش همگونِ متعارف از تئاتر، جایی را برای آزردن چشمش به گونه‌هایی نامتعارف بیابد؟

به نظر می‌رسد که علاقه‌مندان حوزه‌ اجرا در سال‌های اخیر، گرایشات بی‌شماری به سمت گونه‌های نو ـ آوانگارد پیدا کرده‌اند. اجراهای متنوعی از این دست که در ایران عموماً با عنوان دیگرگونه‌های اجرایی یاد می‌شود، این جبر سیاستی را یادآوری می‌کند که تصمیم‌گیرندگان کلان هنر تئاتر در ایران، گونه‌ اجرایی را همین اجرای رایج در سالن‌هایشان استنباط کرده‌اند. حال آن‌که در مهم‌ترین سالن‌ها و در معظم‌ترین فستیوال‌های دنیا، این گونه‌های متنوع از هم تفکیک نمی‌شوند و دست‌آورد سالانه‌­ی اجراهایشان، چیزی جز هم‌نشینی این آثار در کنار هم نیست. چه تئاترهای مستند و مستند جعلی باشد، چه اجراهای رقص‌های معاصر و مدرن، چه دراماتورژی‌های نامتعارف بر متون گذشته، چه تکنوتئاتر و تئاترهای چندرسانه‌ای، چه خطابه ـ اجراها و چه هرگونه‌ تئاترهای تجربی دیگر، آئین‌ها و عملکردهای بدوی و انتزاعی و در نهایت اجرای تئاتر متعارف در کنار آن.

از این رو شاید اهمیت تبیین و پرداخت به آن، نه تنها در حوزه‌های دانشگاهی که در سالن‌های اجرا، می‌تواند علاقمندان بی‌شمار آن را از این فقدان بی‌نیاز کند.

سخن کوتاه، سالن انتظامی پس از سالیان زیادی آزمون و خطا در این عرصه، بر آن است که رویکردی جدید را برای سال آتی خود انتخاب کند. در این رویکرد جدید، آن چیز که بیش از همه مورد نظر است،کنکاش پژوهشی کنشگران و اجراگران تئاتر بر پایه‌ی نظریات تئاتر پست دراماتیک است. مساله­ای که لازم است علاقه‌مندان را به سه کلیدواژه­ی “مطالعه”،”تولید” و “نوگرایی” متوجه کند. بدیهی ا‌ست که این راه، راهی است دشوار و ناآزموده که یقیناً ضریب خطا را بالا خواهد برد اما می‌تواند از این سنگلاخ، جاده‌ای بسازد که در آن پدیده‌های جدید تئاتری به منصه‌ ظهور برسند. در این رویکرد جدید، آن چیزی بیش از همه مورد وثوق است که بتواند علاوه بر عملکردی مثبت‌ در شیوه‌های نوین اجرایی، پایگاهی پژوهشی و تحقیقاتی در اندیشه‌ خود داشته باشد. اجراگری که در برف قدم می‌زند اما یقین خواهد داشت که پسِ این سرما، بهاری در راه خواهد بود.

ب. اولویت­های اجرایی

سالن انتظامی برای حمایت از مطالعه و تجربه­های جدید، اولویت خود را بر استقرار و ارائه­ی امکانات به گروه‌هایی می­دهد که ترجیح می‌دهند از طریق آموزش، برنامه‌ریزی و تمرینِ استفاده­ی بهینه از مکان سالن جهتِ تقویت توانایی‌ها و مشارکت اعضای گروه در راستای توجه به گونه­های نوین اجرا، آثار خود را پایه­ریزی کنند. از این جهت به ترتیب، موارد زیر در اولویت اجرا در سال 1404 قرار خواهند داشت.

1. گروه­های مطالعات اجرایی:

گروه­های منسجم حرفه­ای، دانشگاهی یا آموزشگاهی می­توانند با تعریف یک رویداد (event) بویژه رویدادهای مبتنی بر مطالعات اجرایی پست دراماتیک، در یک بازه­ی زمانی مشخص، تقاضای خود را در قالب یک پیشنهادنامه (پروپزال) ارائه کنند. از اینرو سالن استاد انتظامی می­تواند در بازه­ی زمانی مورد تفاهم با گروه، به طور کامل از ساعت 10 تا 22 پذیرای کارگاه­های آموزشی، سخنرانی­ها، همایش­ها، دورهمی­های بینارشته­ای، تمرین ـ اجراها و در نهایت اجراهای نهایی گروه­ باشد.

2. تقاضاهای مستقل نوگرا:

آثاری در قالب اجراهای پست­دراماتیک، پرفورمنس­ها، رقص­های معاصر و مدرن، تکنوتئاتر، مستند، خطابه ـ اجرا، دراماتورژی نو، نمایش­های چندرسانه­ای و هرگونه آثار تجربی و آزمایشگاهی دیگر می­توانند تقاضای خود را در 3 عدد دی­وی­دی از فیلم اثر خود ارائه کنند. بدیهی است این فیلم، نیازی به نور، لباس، دکور یا ملزومات جدی اجرای نهایی ندارد. سالن استاد انتظامی در بازه­ی زمانی مورد تفاهم با گروه، از 15 تا 20 شب به گروه پذیرفته شده، تعهد اجرایی خواهد داشت.

3. تقاضاهای مستقل متعارف:

سالن استاد انتظامی در اولویت سوم خود، در صورتی که فرصتی خالی از دو رویکرد نخست داشته باشد، بنا بر کیفیت آثار مستقل به ترتیب اولویت­های زیر آثاری را برای اجرا برمی­گزیند.

  • پایان­نامه­های برگزیده­ی دانشگاهی با تائید اساتید گروه
  • برگزیدگان جشنواره­های معتبر (به خصوص جشنواره­های دانشگاهی)
  • برگزیدگان نهایی آموزشگاه­های معتبر تئاتری
  • آثار مستقل

ج. شرایط پذیرش

دفتر مدیریت سالن انتظامی از روزهای یکشنبه تا چهارشنبه از ساعت 18 تا 20 جز روزهای تعطیل رسمی، پذیرای تقاضای گروه­ها و افراد خواهد بود.

امتیاز دهید