ابوالفضل کریم‌زاده نایینی: «یک روز شلوغ در دربار» در نمایشنامه و متن یک نمایش شادی‌آور ایرانی‌ست که کاملاً سنتی و با تکیه بر فنون نمایش آیینی و سنتی نوشته شده و حتی نویسنده در نوشته نگاهی هم به تاریخ و وقایع زمانه قاجار دارد و بسیار ریزبینانه تاریخ را در متن قلم زده اما در اجرا سعی بر این کرده‌ام که با یک تیم بسیار همراه و اغلب دانشجو به نمایش فرمی مدرن بدهم و پیشنهادهای جدیدی را به مخاطب در زمینه نمایش‌های شادی‌آور ارائه کنم و بسیار معتقدم ایده‌های گذشته در چهارچوب امروزی نمایش‌های شادی‌آور کار نمی‌کنند و انگار تاریخ مصرف داشته‌اند، هرچند که مخالف نمایش صددرصد سنتی نیستم و آن هم مخاطب خاص خود را دارد اما به این باور رسیده‌ام که تئاتر امروز بیش‌تر به فرم می‌پردازد زیرا امروزه تمام داستان‌ها و قصه‌ها به نوعی تکرارشونده شده‌اند.
در این نمایش رویکردها و تکنیک‌های سیاه‌بازی تنها یک ابراز برای پیشبرد نمایش قصه‌پردازی در فضای مدرن هستند و نمی‌توان صددرصد گفت اجرا یک اجرای سیاه‌بازی است و بهتر است بگویم یک بازی است؛ بازی با ابزارها و کلنجاررفتن با آنها در راستای مدرن‌شدن، در ساختار نمایش هیچ چیز سر جای خودش نیست و ما روبه‌رو هستیم با کاراکترها و عناصر نمایشی که قرار نیست شیوه‌ای را به نمایش بگذارند که زمینه تاریخی در نمایش‌های شادی‌آور دارد اما باز هم در این رویه تلاش کرده‌ام بنای اصلی نمایشنامه و روایت‌های تاریخی در متن فرو نریزد و همچنین نخواستم تاریخ سیاه‌بازی را تحریف کنم، تنها فرم را به قصه و نوع روایت قصه نزدیک کرده‌ام.
سعی بر این شده که در طراحی‌ها هم از جمله طراحی گریم این فضای از هم‌گسیختگی مشهود باشد و به چشم تماشاگر فضایی غیر از فضای آئینی و سنتی را القا کند. فرم پیشنهادی اجرا تقریباً می‌توان گفت با متن نوشته‌شده در تضاد نیست و حتی شخص نویسنده هم در قسمت‌های از متن مدرن‌سازی و امروزی‌سازی را تا حد ممکن در لایه‌های اولیه متن انجام داده است.
امروزه کاری شادی‌آور انجام‌دادن به شدت سخت و طاقت‌فرسا شده، به دلیل این‌که جامعه به سمت سخت خندیدن رفته است و نمی‌توان با شوخی‌های لوده هم مخاطب را فریب داد و در همین راستا با تمام بازیگران سعی کرده‌ایم شوخی‌ها اندازه، متر و معیار داشته باشند و از یک چهارچوبی خارج نشوند، هرچند که نمایشنامه هم کمدی محض نیست و به نظرم یک تلخند می‌باشد.
