علاقه‌مندم در افغانستان نمایشگاه برگزار کنم
سایت هنردستان: فرشته احمدی،گرچه ریشه و تباری از افغانستان دارد، ولی سال 1371 در تهران به دنیا آمده و موفق به اخذ مدرک کارشناسی مهندسی برق شده است. او که خوشنویسی را در محضر اساتیدی همچون استاد محمدعلی قربانی (خط نسخ) و استاد محمدمهدی میرزایی (خط نستعلیق) آموخته، از سال 1397 به عنوان مدرس خوشنویسی فعال بوده و دو ورکشاپ خوشنویسی در نمایشگاه قرآن مصلای تهران طی سال‌های 1402 و 1403 و ورکشاپ‌های متعدد خوشنویسی در استان سمنان برگزار کرده که یک مورد از آن، در کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان این استان بوده است. احمدی در نمایشگاه‌های گروهی بسیاری شرکت داشته، از جمله نمایشگاه گروهی استانداری (تهران/1395)، نمایشگاه (فرهنگسرای اندیشه)، نمایشگاه قلم‌های لاجورد (کتابخانه ملی/97)، نمایشگاه چله‌نگاران بانوی آفتاب (فرهنگسرای قیطریه/97)، نمایشگاه اساتید و هنرجویان انجمن خوشنویسان ایران (فرهنگسرای بهمن/98)، نمایشگاه «جان پدر کجاستی» (یونسکو، تهران/99)، نمایشگاه رحمه‌العالمین (موسسه فرهنگی هنری اکو/1400)، نمایشگاه عطر خدا (فرهنگسرای اشراق/401)، نمایشگاه بانوان خوش‌نویس «قلم مهر» (فرهنگسرای گلستان/401)، نمایشگاه بانوان خوش‌نویس «سایه آفتاب» (موسسه فرهنگی، هنری صبا/402) نمایشگاه بخش بین‌الملل نمایشگاه قرآن (مصلای تهران/403)، نمایشگاه سپهر سهراب (باغ موزه هنر ایرانی/403)، اولین نمایشگاه قرآنی «روایت باران» (فرهنگسرای نیاوران/403)، اولین نمایشگاه بانوان هنرمند تهران «کلک مستوران» (برج آزادی/403). این بانوی هنرمند امسال موفق شد نخستین نمایشگاه انفرادی خود را با نام «از نی تا نینوا» برپا بکند که با استقبال خوب بازدیدکنندگان همراه بود.کسب مقام دوم استانی در مسابقات فرهنگی، هنری دانش‌آموزان استان سمنان(90)، هنرمند برگزیده جشنواره فرهنگی هنری آرمان (استان تهران/95)، مقام سوم در اولین جشنواره خوشنویسی دانشگاه‌های پیام نور (تهران/96)، هنرمند برگزیده مرحله اول بیستمین جشنواره ملی خوشنویسی رضوی و چاپ اثر خوشنویسی در کتاب «جان پدر کجاستی» توسط کمیسیون ملی یونسکو در تهران، برخی از مهم‌ترین افتخارات فرشته احمدی هستند. این کارنامه هنری درخشان موجب شد به گفت‌وگویی با این هنرمند جوان و پرکار بنشینیم.
ـ ـ ـ
- شما در رشته مهندسی برق تحصیل کردید. چه شد سر از هنر خوشنویسی درآوردید؟
علاقه من به خوشنویسی از دوران راهنمایی شکل گرفت. در دوران مدرسه خط خوبی داشتم که مورد تحسین معلم‌ها و هم‌کلاسی‌هام قرار می‌گرفت. در دوران مدرسه در جشنواره فرهنگی هنری دانش‌آموزان استان هم مقام دوم کسب کردم اما خوشنویسی را از سال 91 به صورت تخصصی شروع کردم. علاوه بر این خانواده مادری‌ام هم به خوشنویسی علاقه‌مندند.
- آیا در رشته تحصیلی خودتان هم کار می‌کنید؟
من برق خواندم اما الان در زمینه مهندسی برق فعالیتی ندارم و برنامه‌نویس وب هستم.
- شما در دو سبک نسخ و نستعلیق آموزش دیده‌اید. خودتان به کدام سبک بیش‌تر علاقه‌مندید؟
به نظر بنده، نستعلیق زیباترین خط جهان است و علاقه بنده هم همین خط زیباست. هرچند نمی‌توان از نظم و انسجام خط نسخ به سادگی گذشت، ولی الان انتخابم خط نستعلیق است.
- معمولاً چه اشعار و جملاتی را برای خوشنویسی انتخاب می‌کنید؟
اشعار شاعران و بزرگان ادبیات فارسی مانند مولانا، حافظ و سعدی و …
- گویا نمایشگاه «از نی تا نینوا»، عرض ارادت نی‌ها به ساکن سرزمین نینواست. لطفاً کمی در این مورد توضیح بدهید.
به قول شاعر:«اهل نظر معامله با آشنا کنند». افتخار من این است که اولین نمایشگاه انفرادی‌ام و اولین نمایشگاه یک بانوی افغانستانی، به نام مبارک سیدالشهدا(ع) مزین شد. در انتخاب نام نمایشگاه، عناوین گوناگونی در ذهنم بود، ولی در نهایت تصمیم گرفتم نام این نمایشگاه،«از نی تا نینوا» باشد، زیرا اشاره به قلم نِی دارد که یکی از ملزومات اصلی خوشنویسی است و همچنین سرزمین نینوا.
- بازخورد بازدیدکنندگان از آثارتان در نمایشگاه انفرادی شما چطور بود؟
نمایشگاه انفرادی بنده با استقبال بسیار خوبی مواجه شد و حتی به دلیل استقبال زیاد بازدیدکننده‌ها، به مدت دو هفته تمدید شد. خوشنویسان بنامی چون استاد محمدعلی قربانی، استاد محسن میرحسینی، استاد حسن حسین‌نژاد افتخار دادند و در نمایشگاه حضور داشتند و بسیار مشوق بنده بودند.
- آیا در برگزاری نمایشگاه، با شما به عنوان یک هنرمند غیرایرانی همکاری‌های مطلوب و مناسب صورت می‌گرفت؟ هیچ‌وقت در این مورد با مساله و مشکلی روبه‌رو شده‌اید؟
نمایشگاه انفرادی بنده با بودجه شخصی و در نگارخانه «ترانه باران» برگزار شد، مدیریت و روابط‌عمومی گالری بسیار حرفه‌ای بودند و حتی راهنمایی‌های زیادی در بهتر برگزارشدن نمایشگاه به بنده داشتند. این نمایشگاه انفرادی در خبرگزاری‌های معتبر ایران بازتاب بسیار خوبی داشت. در برگزاری نمایشگاه‌های گروهی به دلیل آن‌که هماهنگی‌ها با برگزارکننده نمایشگاه است، مشکلی نداشتم. در مجموع تاکنون هیچ مشکلی در رابطه با برگزاری نمایشگاه انفرادی و گروهی نداشتم.
- هنر خوشنویسی تاکنون چه تاثیری بر زندگی و روحیه شما داشته؟ اصولاً وقتی به اجرای هنر خوشنویسی مشغولید، چه حس‌وحالی دارید؟
- «جایی که سلطان خیمه زد/ غوغا نماند عام را». خوشنویسی هنری بسیار دیریاب و زمان‌بر است. شاید بتوانم بگویم نسبت به چند سال قبل صبورتر شدم و در مواجهه با مسائل واکنشی عمل نمی‌کنم و در تلاشم بیش‌تر در درونم جست‌وجو کنم.
- فکر می‌کنید چه باید کرد تا مردم توجه بیش‌تری به هنرهای تجسمی و بخصوص خوشنویسی داشته باشند و با خرید آثار، از هنرمندان این رشته حمایت کنند؟
با فرهنگ‌سازی و البته نشان‌دادنِ این‌که قیمت آثار هنری به مرور زمان افزایش می‌یابد و آثار هنری در طی گذر زمان ارزش‌مندتر می‌شود. قبول دارم شرایط اقتصادی دشوار شده اما در همین شرایط هم مردم اگر به این آگاهی برسند که آثار هنری نوعی سرمایه‌گذاری بلندمدت است، خریداری می‌کنند.
- آیا هرگز به برگزاری نمایشگاه در کشورهای خارجی فکر کرده‌اید یا تصمیمی در این مورد دارید؟
خیلی علاقه‌مندم در افغانستان و در کنار خوشنویسان افغانستانی نمایشگاه داشته باشم.
- به عنوان اولین بانوی افغانستانی که موفق به برگزاری نمایشگاه خوشنویسی انفرادی شدید، نظرتان در مورد خوشنویسی بین بانوان افغانستان چیست؟
فرهنگ مردم افغانستان و ایران با هنر و رنگ عجین است و خوشنویسی هم در بین مردم این کشورها و بالاخص بانوان طرفداران زیادی دارد. امیدوارم هنر خوشنویسی در بین جوانان خواهان بیش‌تری داشته باشد. دلایل این‌که خوشنویسی مهجور واقع شده می‌توان به دیریاب‌بودن و یکنواخت‌بودن خط اشاره کرد، زیرا برای سال‌های زیادی هنرجو با کاغذ گلاسه و مُرکّب مشکی سر و کار دارد و مثل سایر هنرهای تجسمی از تنوع کم‌تری برخوردار است. در مسیر خوشنویسی هنوز برای خودم پایانی ترسیم نکردم و فعلاً هنرجوی خط هستم.
- در پایان حرف ناگفته‌ای اگر مانده، بفرمایید.
لازم می‌دانم از دوست عزیزم خانوم رقیه خاوری که زحمت اکثر تذهیب‌های نمایشگاه با ایشان بوده، تشکر و قدردانی کنم. همچنین قدردانی می‌کنم از اساتید بزرگوارم استاد محمدعلی قربانی و محمدمهدی میرزایی که سال‌ها برای آموزش خط به بنده زحمت کشیدند.
