نمایشگاه انفرادی «آرشیو اردشیر محصص» در گالری «نگاه»برپا خواهد بود.
به گزارش هنردستان، نمایشگاه انفرادی «آرشیو اردشیر محصص» تا یکشنبه ۱۶ شهریور در گالری «نگاه» برپا خواهد بود.
اردشیر محصص کاریکاتوریست، طراح و نقاش ایرانی« متولد ۱۳۱۷، رشت، ایران – فوت ۱۳۸۷»بود که توانست پایه‌های کاریکاتور جدید در ایران را بنا سازد. او در خانواده‌ای متمول در رشت به دنیا آمد. محصص پس از تحصیل رشته حقوق در دانشگاه تهران و مدتی کار در دولت، طراحی را آغاز کرد و برخی از آثار او در کتاب‌ها و نشریات منتشر شد. پس از انقلاب اسلامی، اردشیر به نیویورک مهاجرت کرد.
ایراندخت محصص، خواهر اردشیر نیز یکی از استادان کاریکاتور و نظریه‌پرداز هنری است همچنین بهمن محصص، مجسمه‌ساز و نقاش پیشگام هنر ایران، پسر عموی اردشیر است.
اردشیر محصص مدتی در کتاب جمعه به فعالیت مشغول بود؛ زمانی که احمد شاملو سردبیری کتاب هفته را برعهده گرفت، طرح‌های اردشیر برای چاپ پذیرفته شد و نامش به عنوان طراحی صاحب سبک بر سر زبان‌ها افتاد. پس از تعطیلی کتاب هفته، محصص به روزنامه کیهان رفت و مدتی طرح‌هایش در این روزنامه چاپ می‌شد.
محصص درباره‌ی کارهایش می‌گوید: «من آنچه را می‌بینم می‌کشم؛ به نظر من کاریکاتورها اسناد یک عصرند؛ همچنان که مدارک رسمی، اعلامیه‌های دولتی و گزارش‌های پارلمانی نیز چنین هستند.» طرح‌های اردشیرمحصص زوایایی از جامعه را نشان می‌دهد. خطوط لرزان، صاف و گاه هندسی از ویژگی های آثار اردشیر محصص بود.
از آثار محصص کتاب‌های «اردشیر محصص، تاریخی کوتاه» و «زندگی در ایران» در ۱۹۹۴ توسط انتشارات میج (MAGE) در آمریکا انتشار یافته‌است.
در سال ۲۰۰۶ میلادی، مجموعه آثار اردشیر محصص در موزه هنرهای مدرن نیویورک به نمایش گذاشته شد.
اردشیر محصص، پس از سال‌ها زندگی با بیماری پارکینسون در ۱۸ مهر سال ۱۳۸۷، در سن ۷۰ سالگی پر نیویورک درگذشت.
در استیتمنت این نمایشگاه که به قلم “محمدحسین خاتمی‌فر” نگاشته شده آمده است :
این‌جا نیست، ما به اصطلاح «خانواده تجسمی» بیشتر از همه شبیه این طرح‌هاییم. گربه‌های پهن و مطمئن از خود خیره به مخاطب و منتظر نوازش؛ یا اگر جنبان و فعال، مثل پیکرهای شناسنامه‌اش، چند سر و دو رو، سرمان را در نشیمنگاه جلوتری فرو برده‌ایم و به ناکجایی می‌رویم که نمی‌بینیم.
و بیشتر از همه شبیهیم به دیوهاش؛ درگیر جدالی فرضی، آنقدر خودمان را جدی گرفته‌ایم که طنز اردشیر تلخمان می‌کند. تلخمان می‌کند چون یک اعتراف‌نامه است.
اعتراف برای ما شکلی از نقد است و برخورنده. بخصوص اگر هجوآمیز باشد. اردشیر حتی خودش و کارش را هجو می‌کند. جرأتش را داریم؟ اردشیر داشت و همین جسارتش او را از میان‌مایگی ما فرسنگ‌ها و سال‌ها دور می‌کند. اما هنوز آنقدر تازه و نزدیک است که وا می‌دارد جلوی هر کارش لبخند و نیشخندی بزنیم. لبخندی از تحسین برای غافلگیری از سوژه و ترکیب؛ و نیشخندی برای سویه فکاهی آن‌ها، انگار نسل بعدِ نسل، از اردشیر و آن پیکرهای بی‌دست و پایش سیلی می‌خوریم و خجالت‌زده می‌شویم اما… .
نمایشگاه انفرادی «آرشیو اردشیر محصص» تا یکشنبه ۱۶ شهریور در گالری «نگاه»میزبان علاقمندان به این سبک از هنرهای تجسمی خواهد بود.
این گالری دوشنبه‌ها تعطیل است و سایر روزها می‌توان از ساعت ۱۲ تا ۱۹ از نمایشگاه آن بازدید کرد.
