۲۱ آبان، سالروز تولد نیما یوشیج پدر شعر نو فارسی گرامی باد.
به گزارش هنردستان ، علی اسفندیاری (۲۱ آبان ۱۲۷۶ – ۱۳ دی ۱۳۳۸) که به نام نیما یوشیج شناخته می‌شود، در روستایی کوچک به نام یوش واقع در منطقه بلده شهرستان نور استان مازندران چشم به جهان گشود.بنیان‌گذار شعر نوین و ملقب به «پدر شعر نو فارسی» است.
نیما یوشیج یکسال پس از سرودن اولین شعر خود و انتشار آن، دست به خلق اثری می‌زند که او را در زمره بهترین شاعران معاصر ایران قرار می‌دهد و نام او را برای همیشه به عنوان پدر شعر نوی فارسی جاودانه می‌کند. بدین صورت شعر نو از «افسانه» متولد می‌شود.
نیما در ابتدا پس از انتشار بخش‌های ابتدایی شعر افسانه در روزنامه قرن بیستم با واکنش‌هایی بسیار منفی توسط مخالفانش رو به رو شد؛ چرا که تا آن روز هیچکس جرات ساختار شکنی در شعر سنتی را نداشت و نیما مورد هجوم افراد متعصب به شعر کلاسیک فارسی قرار گرفت.
همان طور که گفته شد مخالفت‌های بسیار زیادی با شعر نیما یوشیج صورت گرفت. به طوری که برخی از شاعران خوش نام مانند «ملک الشعرای بهار» و «مهدی حمیدی» که به سبک و سیاق ادبیات کهن فارسی شعر می‌سرودند، به تمسخر شعر نیما پرداختند، اما در همین حین شاعران نوگرایی همچون «صادق هدایت» از شعر نیما یوشیج حمایت کردند. با وجود مخالفت‌های فراوانی که با انتشار اولین شعر نیما دامن گیرش شد، اما او از این کار پا پس نکشید و اشعار خود را پی در پی در مجلات معتبر منتشر می‌کرد تا جایی که مردم شعر نو را مانند شعر کلاسیک پذیرفتند.
علاوه بر این نیما یوشیج با عضویت در مجله «موسیقی» و معاشرت با بزرگانی همچون «میرزاده عشقی»، «صادق هدایت» و «محمد ضیاء هشترودی» توانست شعر نو را گسترش دهد و پس از آن به همراه شعرایی مانند «هوشنگ ابتهاج» و «احمد شاملو» انجمن شاعران شمع سوخته را تاسیس کند.
در سال ۱۳۰۵ نیما یوشیج با دختری به نام عالیه جهانگیر فرزند «میرزا اسماعیل شیرازی» ازدواج کرد و تا آخر عمر پایبند به این پیوند ابدی ماند. هر چند شروع زندگی مشترک آن دو با تلخی خبر فوت پدر آغاز شد، اما این ازدواج برای همیشه پایدار و شیرین باقی ماند.
همسر نیما یوشیج در آن زمان معلم بود و به سبب جابه جایی محل کارش، نیما در شهر بابل ساکن شد و سپس از بابل به سوی رشت رفتند. بعد از ۱۶ سال زندگی مشترک عالیه و نیما، در سال ۱۳۲۱ آن دو صاحب فرزندی به نام «شرآگیم» شدند که نیما نام جدش را برای تنها پسرش برگزید.
نیما یوشیج در تاریخ ۱۳ دی ماه ۱۳۳۸ به دلیل بیماری ذات الریه که در اثر سرمای شدید یوش به آن مبتلا شد چشم از جهان فروبست و با وجود وصیتش که در آن به خاکسپاری در یوش تاکید داشت در تهران به خاک سپرده شد، اما پسرش در سال ۱۳۷۲ طبق وصیت نیما یوشیج، پیکرش را به زادگاهش بازگرداند و هم اکنون آرامگاه نیما یوشیج در زادگاهش و خانه پدری او واقع در روستای یوش منطقه بلده قرار دارد و عمارت پدری او در حال حاضر در میراث فرهنگی ملی ثبت شده است و بازدید از آن آزاد می‌باشد.
اشعار شاعران کلاسیک ادبیات فارسی همانند حافظ، سعدی و مولانا همواره جایگاهی ویژه در قلب ایرانیان دارد؛ چرا که اشعار این شاعران نمایانگر قدمت ادبیات پارسی هستند، اما در این میان سبک نو نیز در دل مردم جای خود را باز کرده و نیما یوشیج با تمام سختی‌ها توانست پای شعر نو را به ادبیات پارسی باز کند و پیرو او شاعرانی مانند سهراب سپهری اشعار خود را در این سبک به تحریر در آوردند.
نیما یوشیج با مجموعه تأثیرگذار افسانه، در فضای راکد شعر ایران، انقلابی به پا کرد. نیما آگاهانه تمام بنیادها و ساختارهای شعر کهن فارسی را به چالش کشید. شعر نو عنوانی بود که نیما بر هنر خویش نهاده بود. تمام جریان‌های اصلی شعر معاصر فارسی وامدار این انقلاب و تحولی هستند که نیما نوآور آن بود.
من شاعر مردمی دگر هستم
وز بین همه دگر دگرسانم
من آتش جسته از تن قرنم
بیرون شده از دل کهستانم
رسانه هنردستان این روز رابه همه طرفداران فرهنگ وادبیات این سرزمین ، شاد باش میگوید .
