هنردستان :ماریون کوتیار در جدیدترین فیلمش با عنوان «از سرزمین ماه» کاری میکند که نفس در سینه تماشاچی حبس شود.
به نقل از ایندیپندنت، در فیلم جدید نیکول گارسیا کارگردان و بازیگر ۷۱ ساله فرانسوی که اقتباسی از رمان ملینا آگو درباره زندگی در دوره پس از جنگ جهانی دوم است و داستانی رمانس و خودویرانگرانه را روایت میکند
به نقل از ایندیپندنت، در فیلم جدید نیکول گارسیا کارگردان و بازیگر ۷۱ ساله فرانسوی که اقتباسی از رمان ملینا آگو درباره زندگی در دوره پس از جنگ جهانی دوم است و داستانی رمانس و خودویرانگرانه را روایت میکند، ماریون کوتیار در نقش اما بوواری در دوران پس از جنگ ظاهر شده است. روستایی در فرانسه در اواخر دهه ۱۹۵۰؛ اینجا جایی نیست که یک زن جوان بتواند آرام و آزاد آرزوهایش را محقق کند همانطور که گابریله (با بازی ماریون کوتیار) کشف میکند که باید هزینه این کار را در درامی که ساخته یک کارگردان زن است، پرداخت کند. گابریله عاشق خود عشق است و ذهن او چنان در تب و تاب است که او را در دریافت نارضایتی جامعه کوچکش نابینا میسازد و به لطف کوتیار و بازی درخشانش این شکنجه عاطفی در فیلم بسیار زیبا وغالب ارایه شدهاست. ارایهای شگفتانگیز، خشن و مانند حیوانی که در فقس افتاده است.
کوتیار البته کولهباری از تجربه برای ارایه نقشهای رمانتیک دیوانهوار دارد. ایفای نقش ادیت پیاف در سال ۲۰۰۷ در فیلم «زندگی چون گل سرخ » به کارگردانی اولیور داها نمایشی شگفتانگیز از دیوانگیهای زندگی خواننده بزرگ فرانسوی بود و او به خوبی توانست استعداد و تواناییهای اجرای او را به نمایش بگذارد. او با این فیلم جایزه اسکار را دریافت کرد و جایزه سزار، بفتا و گلدن گلوب را نیز از آن خود کرد. این او را به دومین زن تاریخ بدل کرد که برای فیلمی خارجی زبان، اسکار را به تصرف خود درآورد. در جشنواره فیلم برلین وقتی فیلم ادیت پیاف به نمایش درآمد حضار ۱۵ دقیقه ایستاده او را تشویق کردند. او جایزه سزارش را از دست آلن دلون دریافت کرد که گفت: معتقدم این جایزه برای بازیگری بزرگ بزرگ است و من می دانم دارم چه میگویم.
کوتیار در آغاز مسیر حرفهایاش با گیوم کنه که شریک زندگی واقعیاش هم هست، در فیلم «اگر جرات داری عاشقم باش» در سال ۲۰۰۳ بازی کرد که داستانی تاریک و بازیگوشانه از زوجی است که بازی خطرناکی را که از کودکی آنها سرچشمه گرفته شروع میکنند و گویا تنها با مرگ آنها این بازی میتواند به انتها برسد.
اما کوتیار تنها بازیگر عرصه داستانهای عاشقانه نیست. در فیلم «دو روز، یک شب» محصول ۲۰۱۴ که برنده جوایز متعدد شد و خود او توانست نامزدی اسکار بهترین بازیگر زن را کسب کند، کوتیار در نقش ساندرا ظاهر شد که بسیار درهم شکسته وافسرده است و باید با هر یک از همکارانش برای حفظ شغلش رودررو شود. در هر صحنه پس از صحنه دیگر، او ترکیبی سنگین و شکننده را به تماشا میگذارد که بیننده را میخکوب نگه میدارد.
با شدتی که او نقش گابریله را در جدیدترین فیلمش ایفا کرده؛ نشان داده است که میتواند در هر صحنه با تمام وجودش این شخصیت را تصویر کند. برای خانوادهاش این دختر یک دردسر است که باید مشکلش حل شود. او باید ازدواج کند و انتخاب آنها خوزه با بازی آلکس برندمول است که کارگری اسپانیایی است؛ در غیراین صورت او به موسسه بیماران ذهنی فرستاده میشود. گابریله ازدواج را انتخاب میکند اما این وحدت را دوست ندارد و البته ابتدا باید راهی آسایشگاهی شود که بتواند از بیماری سنگ کلیه نجات پیدا کند و از این جاست که او دوباره به طبیعت پرشورش بازمی گردد.
او با آندری ساویج ملاقات میکند که مردی خوشتیپ و علاقهمند به موسیقی است و بر اثر بیماری که در جنگ هندوچین گریبانش را گرفته دچار جنون شده است. از اینجا او به وسواس ذهنی گابریله بدل میشود. موسیقی چایکوفسکی و موسیقی محلی بارکاروله به عنوان دستمایههایی برای فیلم هستند. حتی وقتی گابریله آسایشگاه را ترک میکند و سالها بعدتر، وقتی او مادر فرزندی است که استعداد زیادی در موسیقی دارد، هنوز امیدوار است که بتواند آندری را روزی در کنار خودش داشته باشد.
کوتیار با قدرت تمام شور و اشتیاق این زن جوان را در هر مرحله از زندگیاش تصویر میکند و گابریله را به مثابه یک شخصیت پیچیده و دشوار به فردی قابل لمس بدل میسازد. او با ارایه این نقش به مخاطب یادآوری میکند که از بازیگران بزرگ این نسل فرانسه یا شاید همه نسلهای تاکنون این کشور است.
کارگردانی گارسیا درخشان و مبتنی بر نشانههای غیرکلامیاست: فضای بین گابریله و خوزه، حتی وقتی صمیمانه روی یک موتورسیکلت نشستهاند ، طریقی که خوزه دست پسرش را در دست میگیرد، زمانی ک گابریله با خوزه راه میرود وبه پشت سرش نگاه میکند، همه نشاندهنده وجودی است که انگار چیزی را در گذشته جا گذاشته است.
این شور خودویرانگرانه اپرایی در سینمای فرانسه سنتی دیرینه است و اغلب تنها دو عاشق هستند که در انتهای راه باقی میمانند و اغلب هیچ کس به جز آنها در کنارشان نیست. در واقع گابریله در «از سرزمین ماه» به نوعی نقاط مشترکی با مادام بواری دارد و در نهایت ما را بشدت درگیر این میکند که این شخصیت مرکزی چقدر جدی است.
ماریون کوتیار متولد ۳۰ سپتامبر ۱۹۷۵ در پاریس، بازیگر و خواننده فرانسوی است. این بازیگر برنده جایزه اسکار، دختر ژان-کلود کوتیار بازیگر، نمایشنامه نویس و کارگردان فرانسوی است و مادرش نیز بازیگر و معلم نمایش است. او از بچگی در یکی از نمایشنامههای پدرش روی صحنه رفت و بعد با تحصیل در رشته نمایش راه خود را ادامه دارد وبه تلویزیون راه یافت و در میانه دهه ۱۹۹۰ در برابر دوربین سینما ظاهر شد. وی جوایز متعددی در کارنامه دارد و از محبوـ ین بازیگران فرانسه و هالیوود است.
منبع :خبرگذاری مهر