یادداشت حسین پاکدل درباره نمایش «هدویگ» نادر برهانی‌مرند
«هدویگ»، ایبسن، نادر، مرغابی وحشی و… حسین پاکدل هنرمند تئاتر، سینما و تلویزیون ایران به بهانه‌ی تماشای نمایش «هدویگ» یادداشتی را منتشر کرد. به گزارش سایت هنردستان، نمایش «هدویگ» به نویسندگی و کارگردانی نادر برهانی‌مرند از ۲۹ آذرماه، ساعت ۲۰:۳۰ در سالن استاد سمندریان تماشاخانه ایرانشهر روی صحنه رفته است. این اثر اقتباسی آزاد از […]
یادداشت «نازنین صامت»، به بهانه برگزاری نمایشگاه انفرادی نوای پرواز
تجلی عرفانی «همه» و «هیچ» این‌روزها نخستین نمایشگاه انفرادی خط‌نقاشی «نازنین صامت» با عنوان «نوای پرواز» در گالری بین‌المللی «کاما» برپاست که در آن، ۱۴ اثر بدیع از این هنرمند با استفاده از ورق طلا به نمایش درآمده است. صامت،که در این نمایشگاه، با محوریت خوش‌نویسی مدرن و معاصر، پیوندی میان سنت‌های دیرینه خوش‌نویسی ایرانی […]
یادداشتی بر عملکرد دومین جشنواره ادبی شکرستان
تکرار یک اشتباه سیده نجات سیدحسینی: از بهترين دستاوردهای جشنواره‌ی ادبی شکرستان، شناخت تاریخچه و اهمیت صنعت نیشکر در ایران و دیدار و آشنایی هنرمندان با یکدیگر است. البته مزایای دیگری هم وجود دارد که جای بحث زیادی دارد، از جمله حضور افراد برجسته و دیدار با آنهاست. در دومین جشنواره ادبی شکرستان، حضور شایسته […]
ترسی به نام تشویق‌نشدن
ماهور خندانی: چه‌قدر از ترس‌های خود آگاه هستیم؟ ترسِ از دست‌دادن، ترسِ رانده‌شدن، ترسِ دیده‌نشدن و انواع ترس‌هایی که ما را از انجام آن‌چه باید، باز داشته است. چند بار این جمله را با درد به زبان آوردیم که «هیچ‌کس تلاش‌های من را نمی‌بیند یا کسی هنرم را درک نمی‌کند؟» و بعد از جاری‌کردن این […]
یادی از «مش‌قاسم گوسفندی» پهلوان قدیمی محله سنگلج
مش‌قاسم گوسفندی؛ گره‌گشای سنگلج سهیلا انصاری: «قاسم پورپهلوان» ملقب به «مش‌قاسم گوسفندی» یکی از اهالی سنگلج بوده که در این محله قهوه‌خانه‌ای داشته که هنوز هم این مغازه با نام قهوه‌خانه مش‌قاسم گوسفندی پابرجاست. شاید این سوال برای مردم پیش بیاید که مش‌قاسم گوسفندی چه کسی بود و چرا این لقب را به او داده‌اند؟ […]
طوبی مسگرها، زن مشهور و تاثیرگذار محله سنگلج
سهیلا انصاری: اگر در کوچه پس‌کوچه‌های قدیمی تهران قدم زده باشید، حتما چشم‌تان به اسم کوچه‌ها خورده. شاید با خودتان فکر کرده باشید دلیل نام‌گذاری این کوچه‌ها چه بوده و هر کدام چه داستانی دارد. هنگام قدم‌زدن در کوچه‌های درخونگاه، اسامی جالبی به چشم می‌خورد که روی دیوارهای این محله نظر هر بیننده و گردشگری […]
خانه کوچک من پر از حس زندگی‌ست
سهیلا انصاری: «خانه کوچک من» یکی از بناهای قدیمی تهران بوده که در سال ۱۴۰۳ بازسازی شده و با ارائه محیطی آرام، صمیمی و دنج، به دور از شلوغی‌های تهران بزرگ آماده میزبانی از گردشگران و میهمانان است.«خانه کوچک من» در همسایگی قدیمی‌ترین کلیسای تهران و بازار فرش است. اگر به خیابان وحدت اسلامی، بازارچه […]
یادداشت «الهام ایروانی»، بازیگر و کارگردان نمایش بازی بی‌کلام 2
جسارت بیش‌تری برای تجربه آثار بکت پیدا کردم نمایش «بازی بی‌کلام 2» با بازی و کارگردانی الهام ایروانی این‌روزها روی صحنه رفته و با استقبال خوب تئاتردوستان و هنرمندان روبه‌رو شده است. در این نمایش که هر شب ساعت 18:30 در سالن کوچک تالار مولوی اجرا می‌شود، علاوه بر ایروانی، سونیا اسماعیلی هم به ایفای […]
یادداشت «ماندانا نیک‌اعتقاد»، نویسنده رمان: غربت وطن من است
حلقه‌ای از زنجیره بی‌پایان سفر سایت هنردستان: ماندانا نیک‌اعتقاد ـ متولد ۲۹ خردادماه سال ۱۳۵۶ ـ فارغ‌التحصیل رشته حسابداری در مقطع لیسانس از دانشگاه آزاد تهران است. او از دوران نوجوانی به ادبیات و شعر علاقه فراوانی داشته و در دوره دبیرستان برای مجله «سوره نوجوان» مطلب و شعر نو می‌نوشته است. مدتی نیز به […]
یادداشتی بر آثار «نوشین جم‌نژاد»، نویسنده ایرانی مقیم آمریکا
نوستالژی خلسه علی رزم‌آرای: یک/ ماریو بارگاس یوسا در باب گستره و خاصیت ادبیات در قیاس با تکنولوژی و علم چنین نظرگاهی دارد:«اما ادبیات از آغاز تاکنون و تا زمانی که وجود داشته باشد فصل مشترک تجربیات آدمی بوده و خواهد بود و به واسطه آن انسان‌ها می‌توانند یکدیگر را باز شناسند و با یکدیگر […]
یادداشت «سپیده مهرگان»،کیوریتور نمایشگاه گروهی «زمین جدید» در ارمنستان
نمایشگاه گروهی «زمین جدید» در تاریخ 8 و 9 سپتامبر 2024 ( 18 و 19 شهریورماه 1403) در گالری اختصاصی انجمن نقاشان ارمنستان در شهر ایروان برگزار شد.کیوریتوری این نمایشگاه را «سپیده مهرگان» بر عهده داشت. آثار ارائه‌شده توسط 55 هنرمند در این نمایشگاه شامل هنرهای نقاشی، طراحی، تصویرسازی، چاپ دستی، حجم، دیجیتال‌آرت، عکاسی، مینیاتور […]
یادداشتی بر کافه‌هایی در تهران با خدمات اضافه
کافه‌گردانی یا روان‌درمانی؟! احمدرضا حجارزاده: اول/ تا جایی که یادم می‌آد، هیچ‌وقت آدمِ کافه‌رویی نبودم اما به‌عنوان یک روزنامه‌نگار چهل‌وچندساله،گاهی با برخی دوستان و همکاران در کافه‌یی جمع می‌شویم و به بهانه‌ی دیدار و رفع دل‌تنگی، احوال زندگی و زمانه‌مان را بررسی می‌کنیم. هیچ‌وقت پاتوق ثابتی نداریم و هر بار مشتری یک کافه‌ی تازه هستیم. […]