نمایش آثار استاد جعفری در گالری هور
آثار محمد ابراهیم جعفری از اول دی ماه تا ۲۲ دی ماه در گالری هور به نمایش در خواهد آمد.
به گزارش هنردستان ، ، در این نمایشگاه ۲۲ اثر از محمد ابراهیم جعفری به نمایش در خواهد آمد که ۱۳ عدد از آنها منوپرینت های خلق شده در دوران جنگ هستند و سایر آثار آب مرکب روی کاغذ هستند.
در استیتمنت نمایشگاه آمده است :
میگوید محمد ابراهیم جعفری هستم..
در زمستان ۱۳۱۹ با برف سپید آمدم و در بهار۱۳۹۷ با باد های بهاری رفتم.. می گوید “شاعر, نقاش و معلم هستم..
کمی دوتار می نوازم و گاهی با آن زمزمه ای می کنم, باغبانم و از درختان جوان سبزی مواظبت می کنم که بتوانند رشد کنند و به بار بنشینند.
اطرافیانم مرا به نام ِ نقاش مدرن میشناسند,گاهی هم شعر می گویم و دوستانم به شعر های من شعر نو میگویند …
اما من از سالهای پیش وقتی در دبیرستانی در بروجرد درس می خواندم هر وقت احساسِ تازه ای را تجربه می کردم به هنگامِ بیان آن احساس کلمات تازه می شد و حال و هوائی پیدا می کرد که کمتر بویِ کهنگی می داد.
به باور من همه هنرها نوعی شعر هستند, شعر حجم, شعر رنگ, شعر اصوات, شعر تصویر.. ماده اصلی کار هنرمند خیال است که همه انسان ها از ان بهره مند هستند, خیال هم چون پارچه ململی است که تار و پود ان از هزاران عامل مختلف تشکیل شده, توارث.. فرهنگ.. تربیت.. و همه تاثیراتی که از پیرامون به ما وارد می شود. همه لحظات مادی و معنوی ما تار و پود این ململ هزار رنگ را تشکیل داده اند.
تفاوت هنرمند با دیگران در دو چیز است یکی جنس این ململ و دیگری توان پوشاندن آن بر قامت عناصر هنری.. چنین است که وقتی ململ خیال هنرمند بر روی کلمه انداخنه شود شعرحادث می شود.. بر حجم افتد مجسمه و بر سطح افتد نقاشی.. و در دیگر هنرها….
و این گونه است که می گویم: اثر هنری بیان تخیل خلاق هنرمند است: تخیلی که از راه توجه و نییت درونی انسان هنرمند شکل گرفته است…
از هر مژه به ساحل دیدن راهی است… تاریک و باریک…. چه مرز حساسی… با کفش های شوق از مسیر نبض عناصر عبور کن…..
..به جوانان می گویم.. با نمی دانم دست پنجه نرم کن, از نمی دانم نترس, عبور کن و در عبور از نمی دانم صدای نبضِ احساست را بشنو..
چیز هائی به تو الهام می شود که اگر باورت بیدار نباشد فکر میکنی خواب دیده ای . الهام مثل ِ مِهی است که از دریای نمی دانم بر می خیزد.
دانه های نمی دانم با شوق و پرکاری تو و با زحمت تو می رویند و چون گل و میوه شدند نام های تازه پیدا می کنند.. و باز تکرار میکنم این جمله جادوئی را.. الهام هر چه باشد از نمی دانم دایم می روید…..
ژان کوکتو می گوید : یک نقاش هر چه بکشد عاقبت تصویر خویش را کشیده است:… و.. حس های من مانند نخ های رنگین هر کدام از جائی سر چشمه می گیرند.. کودکی ام.. خاطراتم.. خیال پرواز.. و تضاد ها.. و تضاد ها..
او سالهای سال درکنار تدریس با یادِتپه ماهورهای خاکی, دیوارهای بلند کاهگلی و زمین های شخم زده و خاک بازی های دوران کودکی
بر روی سطوح قابل انعطاف و فرم پذیر گل مالید, از سطح کارهایش حباب هائی از گِل تا حد یک نیم کره بیرون میزد و گاه مانندگَلی
می شکفت و زایشی تازه را نوید می داد, گاه سطح کارش پر از خراش ها و سوراخ ها و شکسته ها میشدگوئی با چنگالی از آهن به جانِ دیوارهایِ کاهگلی کودکیش افتاده است…. این کارهای خاکی و کویری و شکسته به بینال پاریس, واشنگتن, لندن, سوئیس,کانی سورمر فرانسه, مراکش سفر کردند و هنر دوستانی انها را دیدند و در باره انها نوشتند…. در پی اتفاقات و تغییرات ژرف اجتماعی در کشورم ایران این کارها از ادامه راه باز ماندند…. اما سفر من به دیوارها و زمینهای خاکی دوران کودکی ادامه پیدا کردند در آبرنگ ها برصفحه کاغذ های لطیف.. درختها و پرندگان و گل و ادمها در حال عبور از صحرا از دریا وماه همیشه حاضر در اسمان…. و حضور پر رنگ همه اینها در شعرهای لطیف و عاشقانه و گاه در فراق آزادی و عشق و نگاهی دیگر به زندگی و دیوارها که جدا میکنند ما را از انچه ارزو داریم…
و روزی دیوار موزه هنرهای معاصر را خالی به نمایش میگذارد با شعری در پای دیوار و نام اثرش را دیوار منتظر می نامد….
پرنده ای…
پشت دیوار کاهگلی میخواند..
دیوار را نقاشی کردم….
باران بارید…
دیوار پاک شد..
بوی کاهگل و آواز پرنده ماند….
این نمایشگاه به همت دکتر سارا جعفری برگزار شده است و تا ۲۲ دی ماه دایر خواهد بود. علاقمندان جهت بازدید از آثار میتوانند همه روزه از ساعت ۱۵ الی ۲۰ به گالری هور مراجعه نمایند.
گالری هور روزهای شنبه تعطیل است.
