به گزارش هنردستان:دنیل دیلوییس به خاطر اقدامهای فراتر از حد طبیعیاش در زمان کسب آمادگی برای نقشهایش، مشهور است و اینکه سر صحنه در قالب همان شخصیتها باقی میماند و کاملاً در چارچوب ذهنی آنها جای میگیرد.
به گزارش «ایندی وایر»، او به طور طبیعی همین رویکرد را برای بازی در آخرین فیلمش یعنی «جامه شبح»/ Phantom Thread به کارگردانی پل تامس اندرسن در پیش گرفت؛ و در آستانه بازنشستگی، نقش یک خیاط خیالی با نام رینولدز وودکاک را بازی کرد. طبق آنچه در گفتوگوی تازهای با طراح لباس کهنهکار مارک بریجز مطرح شده است، دیلوییس در این درام تاریخی اواسط دهه ۱۹۵۰ به شیوه تازهای آموخت که چهطور خودش را برای ایفای این نقش آماده کند؛ شیوهای که دقیقاً با تجربهها و رویکردهای قبلی او همخوانی نداشت
بریجز در گفتوگو با ایندیوایر در جشنواره فیلم کی وِست (که در آن جایزه دستاورد هنری «کلید طلایی» طراحی لباس را دریافت کرد) به جزییاتی در خصوص تولید فیلم اشاره کرد. او که در تمام فیلمهای اندرسن به عنوان طراح لباس فعالیت کرده است و برای «آرتیست» (میشل آزاناویسوس، ۲۰۱۱) برنده اسکار شد، در «جامه شبح» فرصت بهرهگیری از دانش خود پیرامون دنیای مد را هم به دست آورد. بهعلاوه، او مجبور شد به دیلوییس کمک کند تا چگونگی کار و تزیین پارچهها را یاد بگیرد چرا که شخصیت رینولدز قرار بود طراح موفقی باشد که مجموعه آثار بزرگی دارد؛ اما ظاهراً این بخش از کار طبق برنامهها پیش نرفت.
بریجز در این باره میگوید: «او کار با پارچه از جمله طراحی و چین دادن و… را به شیوهای متفاوت از آن چیزی آموخته بود که باید برای این نقش فرا میگرفت. او با فردی در نیویورک کار کرده بود که خودم آنها را به هم معرفی کردم اما واقعاً با شیوه کار آن خیاط آشنا نبودم! بعد از آن با یک برشگر فرانسوی کار کردیم که شیوهاش بیشتر به دردمان میخورد و شخصاً دوست داشتم دنیل مثل او کار کند اما مشکل اینجا بود که او شیوه قبلی را آموخته بود.» خوشبختانه بریجز سر صحنه از همراهی یک برشگر بهره برد و خیاطی که در خصوص مُد در آن دوران نیز کمکشان کرد.
در این میان اندرسن از چند خیاط واقعی الهام گرفت و به عنوان مثال برای آغاز کار، از طراح مد اسپانیایی بزرگ کریستوبال بالنسیاگا استفاده کرد. بریجز یادآور میشود همه کسانی که درگیر تولید فیلم شدند کتاب «استاد همهما: بالنسیاگا، کارگاههایش، جهانش» را برای کسب آمادگی بیشتر خواندند اما گویا این تنها مرجع نبودهاست: «اندرسن بخشی از جهان داستانیاش را از این خیاط بزرگ الهام گرفت و بخشهایی را از زندگی لوسین فِروید، دیور و چارلز جیمز.»
بریجز در نهایت توضیح میدهدکه آنها جایگاه شخصیت رینولدز در عرصه مد را محدود کردند: «ما تصمیم گرفتیم او خیاطِ پیشگامی مثل بالنسیاگا یا دیور نباشد. آثار این آدمها کاملاً فرانسوی بود. اما رینولدز در اواسط دهه ۱۹۵۰ در لندن در میان انبوهی از همقطاران خود قرار گرفت. جایگاه او کجاست؟ او در واقع یکی از این خیاطان است که دستآخر به سبک هنری خاص خودش میرسد. به همین خاطر من خیلی خرسند بودم که ما از یک شخصیت خیالی، یک طراح بهیادماندنی خلق کردیم.»
به گفته بریجز حدود پنجاه جامه برای این فیلم طراحی شده که نُه نمونه از آنها در یک نمایشگاه مُد بهاری عرضه شدهاند. به هر حال اندرسن چندی پیش در گفتوگویی اعلام کرد که پیرنگ فیلم را از داستان «ربکا»ی دافنه دو موریه الهام گرفت. بریجز در این مورد میگوید که حرفه رینولدز تنها موضوعی نیست که داستان فیلم بر آن تمرکز دارد. در واقع پسزمینه فیلم، رابطه رینولدز با شخصیت آلما است: «پل میخواست اتفاقهای رابطه رینولدز و آلما را با جامههای این شخصیت پیوند بزند؛ پس میتوانید ببینید که او در بعضی آثارش، خودزندگینامهای عمل کرده است. از این رو فیلم به زندگی آنها و رابطهشان میپردازد و مد به گونهای شایسته در پسزمینه قرار دارد و با زندگی آنها پیوند خورده است. من از نتیجه کار راضی هستم چون همان طور که درباره طراحان لباس میگویند، آنها توأمان هم حضور دارند و هم حضور ندارند.»
درام رمانتیک تیرهوتار «جامه شبح» با بازی لزلی منویل در نقش خواهر رینولدز و ویکی کریپس به نقش آلما از ۲۵ دسامبر (۴ دی) اکران میشود.