به گزارش هنردستان: پل تامس اندرسن جمعه شب بعد از اولین نمایش جهانی فیلم “جامه شبح” (Phantom Thread) در لس آنجلس به طعنه، گفت: من یک کارگردان لعنتی‌ام. هیچ چیز از وسواس فکری نمی‌دانم.
در واقع، تازه‌ترین فیلم فیلمساز شش بار نامزد اسکار دقیقاً درباره همین مفهوم است، مفهومی که پیش از این اساتیدی مانند آلفرد هیچکاک در آن کندوکاو کرده‌اند. اندرسن حتی جسورانه از “ربه‌کا” و “سرگیجه” هیچکاک به عنوان “معیار” یاد کرد. در عین حال، اگر یک فیلم را مظهر تصور واحدِ ارتشی از صنعتگران تعریف کنید، کمی سینمای “انعکاسی” هم اینجا هست. و این دقیقاً چیزی است که اندرسن در “جامه شبح” کندوکاو می‌کند، اگرچه این کار را در اوضاع و احوال طراحان لباس در لندنِ دهه 1950 انجام می‌دهد.
به گزارش ورایتی، دانیل دی-لوییس در “جامه شبح” نقش رینولدز وودکاک، یک طراح مد محترم در آن دوران را بازی می‌کند که دنیای او با آمدن آلما (ویکی کریپس) وارونه می‌شود. آلما زنی رُک است که راضی نیست برای نابغه بی‌نقص، صرفاً نقش یک منبع الهامِ موقر را بازی کند. رینولدز که مردی خوش‌بیان اما نامعمول است در خانه پرریخت و پاش خود به سختی کار می‌کند. او خیاطان زن و فرد دست راست و خواهرش سیریل (لزلی منویل) را در کنار خود دارد. رینولدز اشتیاق شدید به این مهارت را از مادرش گرفته است، اما به قول منویل، آلما در او “یک چالش احساسی” سهمگین ایجاد می‌کند.
منویل گفت: آمدن آلما به نوعی تلخ و شیرین است، چون سیریل زنانی را دیده است که می‌آیند و می‌روند. سیریل به شکلی مادرانه باید گند زندگی احساسی رینولدز را پاک کند. و تردید دارم او بر این باور باشد که رینولدز کسی را در زندگی داشته که حسش نسبت به او واقعی بوده است.
اندرسن اضافه کرد: داشتن یک آشوبگر فوق‌العاده است. (در این فیلم) عشق است. پس اینجا عشق آشوبگر است؟ نمی‌دانم. رینولدز جایی می‌گوید، “خانه‌ای که تغییر نکند یک خانه مرده است.” پس به نظر می‌رسد این خانه سریع‌تر از آنچه باید نزدیک به مرگ است، مگر چیزی جدید وارد آن شود که کاری کند دوباره رشد کند و زنده شود.
اندرسن و دی-لوییس یک دهه پس از همکاری در فیلم “خون به پا می‌شود” – که جایزه اسکار بهترین بازیگر مرد را برای دی-لوییس به همراه داشت – به دنبال یک همکاری جدید بودند، هرچند روند نوشتن فیلمنامه در “جامه شبح” تا حدی متفاوت بود. اندرسن در آن فیلم وقتی سراغ دی-لوییس رفت، بخش زیادی از متن را روی کاغذ نوشته بود. این بار همکاری آن‌ها بیشتر جنبه‌ای حیاتی داشت که به گرایش دی-لوییس در “متد اکتینگ” وابسته بود.
اندرسن گفت: ما با هم تحقیق کردیم و توافق کردیم که من هنگام کار فیلمنامه را با او بنویسم. همه چیز خانه وودکاک به لحاظ نوع صندلی، ظروف نقره و فنجان چای، بسیار خاص است، پس باید دانیل را در همه جنبه‌های آن سهیم بدانید. این‌طور نبود که مارک بریجز طراح لباس ما بتواند مستقل کار کند و لباس‌ها را طراحی کند و آن‌ها را در اختیار رینولدز وودکاک بگذارد. یک همکاری خیلی نزدیک داشتیم و همه چیز دنیا از رینولدز می‌آید. کار باید این‌طور انجام می‌شد. با این روند مراحل تولید تسریع شد.
برای کریپس که با “جامه شبح” نام خود را به عنوان یکی از رقبای جدی بخش بهترین بازیگر زن در فصل جوایز سینمایی مطرح کرده است، تمرین نکردن برای بازی در نقش آلما نامعمول بود. او در اصل دی-لوییس را سر صحنه و زمانی دید که لباس این شخصیت را به تن داشت.
او درباره دو شخصیت آلما و رینولدز گفت: فکر می‌کنم آن‌ها هر دو بسیار متفاوت هستند و به همین خاطر است که همدیگر را دوست دارند. رینولدز دنیایی را به آلما نشان می‌دهد که او هیچ‌وقت به آن دسترسی نداشت، دنیای خیاطی و همه شکوه و زیبایی آن. و من فکر می‌کنم آلما به او دنیایی درونی را نشان می‌دهد.
صحبت از فصل جوایز شد. “جامه شبح” در کنار “سیاه‌ترین ساعت” جو رایت، “ویکتوریا و عبدل” استفن فریرز و “فریب‌خورده” سوفیا کوپولا، یکی از فیلم‌هایی مدعی شرکت فوکس فیچرز است. دی-لوییس که سه جایزه اسکار بهترین بازیگر مرد را در کارنامه دارد، قطعاً در بخش بهترین بازیگر مرد مطرح خواهد بود، بخصوص که این اواخر از دنیای بازیگری اعلام بازنشستگی کرده است، اما فیلم احتمالاً در بیشتر بخش‌های فنی نامزد خواهد شد. هرچند می‌توانید “جامه شبح” را حداقل در یک بخش از رقابت خارج کنید. اندرسن ظاهراً فیلم را خودش فیلمبرداری کرده است و در تیتراژ فیلم نامی از فیلمبردار نیامده است، پس در این بخش رقابت نمی‌کند.
“جامه شبح” به جاناتان دمی کارگردان فقید تقدیم شده است. فیلم 25 دسامبر (4 دی) اکران می‌شود.
